effects of l-carnitine and pentoxifylline on long-term preservation of the human sperms: an experimental study

Background: in infertility clinics, long-time preserving high-quality spermatozoa is a challenging problem.objective: the present study aimed to prolong preserving of the human spermatozoa by adding pentoxifylline (pt) and l-carnitine (lc) without using high-cost freezing techniques.materials and methods: in this experimental study, semen samples of 26 normozoospermia men aged between 28-34 yr, were firstly prepared using the swim-up technique, and each sample was divided into the following 3 aliquots: untreated control group, the lc, and pt-treated groups. the samples were stored for up to 12 days at 4-6°c, and sperm motility was assessed. the percentages of the sperms with double-stranded dna, apoptotic, and acrosomal interacted sperms were evaluated by sperm chromatin structure assay, annexinv-pi staining, and peanut agglutinin, respectively.results: on day 7, 26.83% ± 4.26 of sperms were motile in the pt group which was significantly more than lc (6.67% ± 0.61) and control (0.83 ± 0.17) groups (p < 0.001). at day 12, while all sperms lost their motility in lc and control groups, adding pt led to 3.17% ± 0.47 sperms remaining motile (p < 0.001). moreover, on day 12, the percent of apoptotic sperms in the pt-treated group (8% ± 0.20) was significantly lower than in lc-treated group (5.9% ± 0.28, p = 0.03). none of the additives positively affected the number of sperms with double-stranded dna (p > 0.05). lc could also maintain acrosomal integrity over a storage time of up to 12 days.conclusion: despite pt’s improved sperm motility, lc was more efficient in preventing apoptosis and acrosomal reactions. however, dna was resistant to denaturation regardless of the treatments.

تاثیر ال-کارنیتین و پنتوکسی‌فیلین بر نگهداری طولانی مدت اسپرم انسان در شرایط بدون انجماد: یک مطالعه تجربی

مقدمه: در مراکز ناباروری، نگهداری دراز مدت اسپرم با کیفیت بالا یک مسئله چالش برانگیز است.هدف: هدف از انجام مطالعه حاضر، نگهداری دراز مدت اسپرماتوزای انسان با افزودن ال-کارنیتین و پنتوکسی­فیلین بدون استفاده از روش­های گرانقیمت انجماد است.مواد و روش ­ها: در این مطالعه تجربی، 26 نمونه مایع منی نورموزواسپرمی با سن 34-28 سال به روش شناور­سازی آماده و به سه قسمت تقسیم شد: گروه کنترل بدون تیمار، گروه ال-کارنیتین و گروه پنتوکسی­فیلین. نمونه­ها در دمای oc 6-4 تا 12 ساعت نگهداری و تحرک اسپرم ارزیابی شد. درصد اسپرم‌های دارای dna دو رشته‌ای، اسپرم­های آپوپتوتوز شده و اسپرم‌هایی با آکروزومی یکپارچه به ترتیب با ارزیابی ساختار کروماتین اسپرم، رنگ­آمیزی annexinv-pi و لکتین peanut agglutinin مورد بررسی قرار گرفتند.نتایج: در روز هفتم، 26/4 ± 83/26% از اسپرم­ها در گروه پنتوکسی­فیلین متحرک بودند که بطور معنی­داری بیش از گروه ال-کارنیتین (61/0 ± 67/6%) و کنترل (17/0 ± 83/0%) بود (001/0 < p). در روز 12، در حالیکه همه اسپرم­ها در گروه ال-کارنیتین و کنترل تحرک خود را از دست داده بودند، افزودن پنتوکسی­فیلین منجر به این شد که 47/0 ± 17/3% از اسپرم­ها تحرک خود را نگه دارند (001/0 < p). از آن گذشته، در روز 12، درصد اسپرم­های دچار اپوپتوز در گروه درمان شده با پنتوکسی­فیلین (20/0 ± 8%) بطور معنی­داری کمتر از گروه درمان شده با ال-کارنیتین (28/0 ± 9/5%) بود (03/0 = p). هیچکدام از    افزودنی­ها دارای اثر بر روی تعداد اسپرم با dna دو رشته­ای نبودند (05/0 > p). تا روز 12، ال-کارنیتین توانست یکپارچگی اکروزم را نگه دارد.نتیجه­ گیری: با وجود اینکه پنتوکسی­فیلین تحرک اسپرم را بهبود بخشید، ال-کارنیتین در پیشگیری از آپوپتوز و واکنش آکروزومی کاراتر بود. گرچه بدون توجه به نوع درمان، dna در برابر دناتوره شدن مقاوم بود.