short-term effects of antenatal betamethasone on fetal cardiovascular and circulation status: a quasi-experimental observational (before-after) study

Background: the administration of antenatal corticosteroid is a standard treatment to reduce the rate of perinatal mortality and morbidity; however, there is limited evidence regarding the potential effects of betamethasone on the constriction of the ductus arteriosus (da).objective: this study aimed to investigate the short-term effects of antenatal betamethasone on fetal cardiovascular and circulation status.materials and methods: this quasi-experimental observational (before-after) study was conducted on 32 singleton fetuses. the participants were healthy pregnant women with a diagnosis of placenta accreta spectrum who were eligible for 2 doses of betamethasone and referred to prenatal care clinic, vali-e-asr hospital, tehran, iran from january 2021-may 2022. the results of fetal echocardiography and doppler sonography were compared before and after the administration of antenatal corticosteroid therapy.results: following betamethasone injection, significant increases were observed in peak systolic and diastolic velocity of the da without constriction of the da (p < 0.001, p = 0.002 respectively). however, no significant changes were observed in right ventricular function, tricuspid valve function, doppler of ductus venous, and peak systolic velocity of the aortic isthmus (p > 0.05). doppler examination of the uterine, umbilical, and middle cerebral arteries also showed no significant changes (p > 0.05).conclusion: considering the benefits of antenatal corticosteroid therapy, its administration seems reasonable in preterm births. the transient changes in ductal blood flow are not prohibitive.

اثرات کوتاه مدت بتامتازن دوران بارداری بر سیستم قلبی عروقی و گردش خون جنینی: یک مطالعه شبه تجربی (قبل و بعد)

مقدمه: تجویز کورتیکو استرویید آنته ناتال، یک درمان استاندارد برای کاهش عوارض مرگ­و­میر پره­ناتال است، گرچه شواهد کمی مبنی بر اثرات انقباضی بتامتازون برمجرای شریانی وجود دارد.هدف: مطالعه حاضر با هدف بررسی اثرات کوتاه مدت بتامتازون آنته ناتال بر وضعیت قلبی عروقی و گردش خون جنین انجام شده است.مواد و روش­ ها: یک مطالعه شبه تجربی (قبل و بعد) بر روی 32 جنین تک قلو انجام شد. شرکت­کنندگان در مطالعه شامل، زنان باردار سالم با تشخیص طیفی از جفت اکرتا و واجد شرایط دریافت 2 دز بتامتازون که به کلینیک مراقبت­های بارداری بیمارستان ولی­عصر تهران، ایران از ژانویه 2021 تا می 2022 مراجعه کرده بودند. نتایج آزمایشات اکوکاردیوگرافی و سونوگرافی داپلر، قبل و پس از تزریق کورتیکواستروئید آنته ناتال بین شرکت­کنندگان مقایسه شد.نتایج: پس از تزریق بتامتازون، افزایش معنی­داری در حداکثر سرعت سیستولی و دیاستولی مجرای شریانی، بدون انقباض در مجرا ایجاد شد (به ترتیب     002/0 = p و 001/0 < p). همچنین تغییر معنی­داری در عملکرد بطن راست، دریچه سه لتی، داپلر مجرای وریدی، و حداکثر سرعت ایسموس آئورت دیده نشد (05/0 > p). تغییرات معنی­داری در داپلر شریان­های رحمی، نافی و میانی مغزی نیز مشاهده نشد (05/0 > p).نتیجه­ گیری: با توجه به فواید درمان با کورتیکواستروئید آنته ناتال، تجویز آن در زایمان زودرس به­نظر منطقی می­رسد. به­نظر نمی­رسد تغییرات گذرا در جریان خون مجرای شریانی مشاهده شده پس از تجویز، عامل بازداره تلقی گردد.