amniotic fluid characteristics and its application in stem cell therapy: a review

Amniotic fluid (af) is a clear yellow fluid that surrounds the fetus during pregnancy. the amniotic sac consists of 2 layers: the amnion and the chorion. osmotic and hydrostatic forces cause the maternal plasma to pass through the fetal skin and generate the af. af allows the fetus to grow inside the uterus, supports it from injuries, retains consistent pressure and temperature, and enables the exchange of body chemicals with the mother. at first, it consists of water and electrolytes but after the 12-14th wk the liquid also contains carbohydrates, proteins, lipids, phospholipids, urea, hormones, and some biochemical products. af appearance is characterized by the grade of cloudiness and the number of flakes of the vernix. the volume of af increases with the fetus’s growth. its appearance depends on the gestational age. in addition to differentiated cells, stem cells are also found within the af. these cells express embryonic-specific cell markers and bear high self-renewal capacity and telomerase activity. af stem cells possess the potential to differentiate into osteogenic, cardiac, skeletal muscle, lung, neuronal, kidney, bone, cartilage, ovarian and hepatic cells in vitro. they represent a great promise in regenerative medicine for the reconstruction of bio-artificial tissues and organs in vivo. the purpose of this paper was to briefly review the development and function of af and the application of its stem cells in cell therapy.

مایع آمنیوتیک: سیرتکاملی، عملکرد و کاربردهایش در سلول درمانی: مطالعه ی مروری

مایع آمنیوتیک (AF) محلولی شفاف و زردرنگ است که طی بارداری اطراف جنین را احاطه کرده است. کیسه­ی آمنیوتیک از دو لایه­ی آمنیون و کریون تشکیل شده است. نیروهای اسمزی و هیدروستاتیک باعث رد شدن پلاسمای مادر از پوست رویان شده و AF را ایجاد می­کند. وقتی کلیه­های جنین شروع به کار می­کند، ادرار جنین وارد AF می­شود. AF باعث می­شود که جنین در داخل رحم رشد کند، آن را در برابر آسیب حمایت می­کند، فشار و درجه حرارت ثابت را برای جنین حفظ می­کند و مواد شیمیایی بدن جنین را با مادر مبادله می­کند. در ابتدا AF از آب و الکترولیت تشکیل شده است اما بعد از هفته دوازدهم تا چهاردهم این مایع دارای کربوهیدرات، پروتئین، لیپید، فسفولیپید، اوره، هورمون و برخی ترکیبات بیوشیمیایی است. ظاهر AF با درجه­ی کدورت و مقدار پوسته­های ورنیکس مشخص می­شود. حجم AF با رشد جنین افزایش می­یابد. ظاهر و حجم AF به سن حاملگی بستگی دارد. در AF علاوه بر سلول­های متمایز، سلول­های بنیادی نیز یافت می­شوند. این سلول­ها مارکرهای سلول مخصوص جنین را بیان می­کنند و دارای ظرفیت خود همانند­سازی بالا و فعالیت تلومراز هستند. سلول­های بنیادی مایع آمنیوتیک توانایی تمایز به سلول­های استخوانی، قلبی، عضلانی اسکلتی، ریه، نورون، کلیه، استخوان، غضروف، تخمدان و سلول­های کبدی را در شرایط آزمایشگاهی دارند. آنها امید بزرگی در پزشکی بازساختی برای بازسازی بافت­ها و اندام­های مصنوعی در شرایط in vivo هستند. هدف از این مقاله بررسی مختصر سیر تکاملی و عملکرد مایع آمنیوتیک و کاربرد سلول­های بنیادی آن در سلول درمانی است.