the effect of platelet-rich plasma on the improvement of pregnancy results in repeated implantation failure: a randomized controlled trial

Background: the success rate of infertility treatment depends on many different factors. objective: this study aimed to determine the effect of platelet-rich plasma (prp) on the improvement of pregnancy outcomes in participants with repeated implantation failure. materials and methods: the study is a randomized triple-blind clinical trial. the study population was 118 women with repeated implantation failure during assisted reproductive technology treatment at tabriz jihad-e daneshgahi art center from may 2017 to december 2019. intervention: intrauterine injection of autologous prp. standard treatment of fetal transfer to the uterine cavity was performed without intrauterine prp injection in the control group: after 4 wk, the level of β-human chorionic gonadotropin hormone in participants’ blood was measured. results: comparing the effect of intrauterine injection of prp in 2 groups showed the level of β-human chorionic gonadotropin positive in the intervention group was 21 (43.8%), in the control group was 12 (26.1%), odds ratio = 2.20 (0.92-5.26) and p = 0.073. conclusion: the therapeutic effect in the intervention group compared to the control regarding the outcome of a successful pregnancy showed that intrauterine injection of prp can be effective in improving pregnancy outcomes, although this improvement is not significant.

تأثیر پلاسمای غنی شده از پلاکت در بهبود نتایج بارداری در شکست مکرر لانه گزینی: یک کارآزمایی بالینی

مقدمه: میزان موفقیت روش­های درمان ناباروری وابسته به بسیاری از عوامل مختلفی است.هدف: هدف از انجام این مطالعه تعیین تأثیر پلاسمای غنی از پلاکت در بهبود نتایج بارداری در بیماران دچار شکست مکرر لانه ­گزینی می­باشد.مواد و روش ­ها: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده 3 سوکور می­باشد. جمعیت مورد مطالعه 118 زن مراجعه­کننده به مرکز درمان ناباروری آذربایجان که دچار شکست مکرر در لانه­گزینی در طی درمان ART شده­اند بود. برای شرکت کنندگان تزریق داخل رحمی پلاسمای غنی از پلاکت اتولوگ انجام شد. در بیماران گروه کنترل درمان استاندارد انتقال جنین به حفره رحم بدون تزریق داخل رحمی PRP صورت گرفت. پس از گذشت 4 هفته در هر دو گروه مداخله و کنترل، سطح هورمون βHCG در خون بیماران اندازه­گیری شده و با سونوگرافی رویت یا عدم رویت ساک حاملگی تأیید گردید.نتایج: در گروه مداخله تعداد افراد با بتا مثبت 21 نفر (8/43%) و در گروه کنترل 12 نفر (1/26%) و نسبت شانس 20/2 و فاصله اطمینان 95% (92/026/5) و pvalue برابر با 073/0 اندازه­گیری شد.نتیجه­ گیری: این مطالعه جهت بررسی اثر درمانی تزریق داخل رحمی پلاسمای غنی از پلاکت در بیمارانی که دچار  شکست­های مکرر در لانه ­گزینی با استفاده از روش­های کمک­باروری می­شوند انجام شده است. نتایج به دست آمده در این مطالعه میزان اثر درمانی در گروه مداخله نسبت به کنترل در پیامد حاملگی موفق شامل تولد زنده و حاملگی بالای 20 هفته 64% اندازه­گیری شد.