co-treatment of gonadotropin and letrozole in infertile women with endometriosis: a double-blind randomized clinical trial

Background: the common causes of infertility in women with endometriosis are folliculogenesis alternation, steroidogenesis and fertilization impairment, oocyte and embryo quality reduction, and implantation defect. objective: to compare in vitro fertilization (ivf) cycle success rates of women with endometriosis who were treated with letrozole + gonadotropin (la) vs. placebo + gonadotropin (pa). materials and methods: this double-blind, randomized clinical trial study was conducted with 94 infertile women with endometriosis (47 in the la group and 47 in the pa group) who were candidates for ivf, from april-june 2021. for all participants, the long agonist protocol was applied. in both groups, gonadotropin-releasing hormone agonist was prescribed in the mid-luteal stage and from the third day of the cycle, and gonadotropin was started and its doses were regulated based on the patient’s age, serum anti-mullerian hormone and follicle-stimulating hormone. from the third day of the menstrual cycle, 5 mg of letrozole daily for 5 days was prescribed for the la group, while the placebo was prescribed for the pa group on the identical days and duration. after embryo transfer, biochemical and clinical pregnancy were measured in the 2 groups. results: the gonadotropin dosage (p < 0.01) and estradiol level (p = 0.02) on the human chorionic gonadotropin administration day were significantly lower in the la group compared with in the pa group. fetus transfer was done for 32 women. no significant differences were detected between the study groups regarding biochemical or clinical pregnancy (p = 0.72 for both). conclusion: letrozole as a co-treatment drug in the ivf cycle of women with endometriosis can significantly reduce the gonadotropin dosage and estradiol level with the same pregnancy rates.

تأثیر درمان همزمان با لتروزول و گنادوتروپین بر میزان موفقیت لقاح آزمایشگاهی (IVF) در زنان مبتلا به آندومتریوز: کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور

مقدمه: دلایل عمده ناباروری در زنان مبتلا به آندومتریوز، تغییر در فولیکولوژنز، استروئیدوژنز و اختلال در لقاح، کاهش کیفیت تخمک و جنین، و نقص لانه گزینی است.هدف: مقایسه ی میزان موفقیت چرخه لقاح آزمایشگاهی (IVF) در زنان مبتلا به آندومتریوز در گروه درمانی با لتروزول و گنادوتروپین و گروه گنادوتروپین به تنهایی بود.مواد و روش ها: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی دو سو کور بر روی 94 زن مبتلا به آندومتریوز (47 نفر در گروه لتروزول + گنادوتروپین (LA) و 47 نفر در گروه گنادوتروپین (PA)) که کاندیدای IVF در بیمارستان یاس، در سال 1400 بودند، انجام شد. برای همه شرکت کنندگان، پروتکل آگونیست طولانی استفاده شد. در هر دو گروه, هورمون آزادکننده گنادوتروپین در اواسط مرحله ی لوتئال تجویز شد. از روز سوم چرخه قاعدگی, گنادوتروپین شروع و دوز آن بر اساس سن بیمار، میزان هورمون آنتی مولرین و هورمون محرک فولیکولی تنظیم شد. همچنین از روز سوم چرخه قاعدگی، 5 میلی گرم لتروزول روزانه به مدت 5 روز برای گروه LA تجویز شد، در حالی که دارونما برای گروه PA روزانه به مدت 5 روز تجویز شد. پس از انتقال جنین، میزان بارداری در دو گروه بررسی شد.نتایج: دوز گنادوتروپین (01/0 > p) و سطح استرادیول (02/0 = p) در روز تجویز گنادوتروپین جفتی انسانی (hCG) در گروه LA در مقایسه با گروه PA به طور قابل توجهی کمتر بود. انتقال جنین برای 32 زن انجام شد. هیچ تفاوت معنی داری در مورد بارداری بیوشیمیایی یا بالینی بین گروه های مورد مطالعه مشاهده نشد (72/0 = p).نتیجه گیری: استفاده از لتروزول به عنوان درمان همزمان در چرخه IVF در زنان مبتلا به آندومتریوز می تواند دوز گنادوتروپین و سطح استرادیول را با همان میزان حاملگی, به طور قابل توجهی کاهش دهد.