comparison of chromosomal instability of human amniocytes in primary and long-term cultures in amniomax ii and dmem media: a cross-sectional study

Background: the genomic stability of stem cells to be used in cell therapy and other clinical applications is absolutely critical. in this regard, the relationship between in vitro expansion and the chromosomal instability (cin), especially in human amniotic fluid cells (hafcs) has not yet been completely elucidated. objective: to investigate the cin of hafcs in primary and long-term cultures and two different culture mediums. materials and methods: after completing prenatal genetic diagnoses (pnd) using karyotype technique and chromosomal analysis, a total of 15 samples of hafcs from 650 samples were randomly selected and cultured in two different mediums as amniomax ii and dmem. then, proliferative cells were fixed on the slide to be used in standard chromosome g-banding analysis. also, the senescent cells were screened for aneuploidy considering 8 chromosomes by fish technique using two probe sets including pid i (x-13-18-21) & pid ii (y-15-16-22). results: karyotype and interphase fluorescence in situ hybridization (ifish) results from 650 patients who were referred for prenatal genetic diagnosis showed that only 6 out of them had culture- derived cin as polyploidy, including mosaic diploidtriploid and diploid-tetraploid. moreover, the investigation of aneuploidies in senesced hafcs demonstrated the rate of total chromosomal abnormalities as 4.3% and 9.9% in amniomax- and dmem-cultured hafcs, respectively. conclusion: hafcs showed a low rate of cin in two amniomax ii and dmem mediums and also in the proliferative and senescent phases. therefore, they could be considered as an attractive stem cell source with therapeutic potential in regenerative medicine.

مقایسه ناپایداری کروموزومی آمینوسیت های انسانی در کشت های اولیه و طولانی مدت تحت تاثیر دو محیط کشت AmnioMAX II و DMEM

مقدمه: پیشرفت های اخیر در پزشکی بازساختی گرایش به جستجو برای منابع سلول های بنیادی پایدار، ایمن و در دسترس با پتانسیل های درمانی افزایش داده است. اگر چه پایداری ژنتیکی سلول های بنیادی که در سلول درمانی بالینی مورد استفاده قرار می گیرند بسیار حائز اهمیت است، اما ارتباط بین گسترش سلول های بنیادی و ناپایداری کروموزومی (CIN) آنها هنوز به طور کامل روشن نشده است. در جستجو برای منابع قابل اعتماد سلول های بنیادی، سلول های مایع آمنیوتیک انسان (hAFCs) می تواند به عنوان یک منبع بالقوه مورد توجه قرار گیرند.هدف: در این تحقیق با استفاده از تست های سیتوژنتیکی، ناپایداری کروموزومی در آمنیوسیت های انسانی کشت شده در پاساژهای مختلف و تحت تأثیر دو محیط کشت متفاوت مورد بررسی قرار می گیرد.مواد و روش ها: hAFCs تحت تأثیر دو محیط مختلف شامل AmnioMAX II و DMEM کشت داده شد. در انتها سلول های تکثیری برای کاریوتایپ Gbanding استاندارد روی اسلاید تثبیت و مورد استفاده قرار گرفتند. همچنین سلول های پیر (در پاساژهای بالاتر) تحت تأثیر دو محیط متفاوت از نظر آنیوپلوییدی و پلی پلوییدی با تکنیک FISH (هیبریدسازی درجا به کمک فلورسنت) با استفاده از دو مجموعه پروب شاملPID I (X131821) و PID II (Y151622)مورد بررسی قرار گرفتند.نتایج: نتایج حاصل از کشت 650 مورد نمونه مایع آمنیون تا حداکثر 3 پاساژ نشان دهنده عدم وجود ناپایداری کروموزومی ناشی از کشت بود بجزء 6 مورد (در کمتر از 1% از سلول های مورد بررسی) که در آنها مواردی از پلی پلوییدی شامل موزائیک دیپلوئید تریپلویید و دیپلوئید تتراپلوئید مشاهده شده است. علاوه بر این، ارزیابی نرخ آنیوپلوییدی در hAFC های پیر نشان داد که میزان کل ناهنجاری های کروموزومی سلول های مورد بررسی در محیط AmnioMAX II حدود 4/4% و در محیط DMEM حدود 9/9% گزارش شد.نتیجه گیری: hAFC ها ناپایداری کروموزومی پایینی را در هر دو وضعیت پرولیفراتیو و پیری نشان می دهند، بنابراین می توان آنها را به عنوان یک کاندید و منبع مناسب سلول های بنیادی بالقوه در پزشکی بازساختی مورد توجه قرار داد.