maternal-fetal attachment and anxiety in pregnant women who conceived through assisted reproductive technology: a longitudinal study

Background: pregnancy through assisted reproductive technology (art) is a stressful experience that may affect prenatal attachment. however, maternal-fetal attachment (mfa) and anxiety in pregnancy after art are understudied in iran. objective: to compare changes in mfa and pregnancy-related anxiety (pra) in the first and third trimester of pregnancy in women who conceived through art compared to those who conceived naturally. materials and methods: this longitudinal study was conducted in 2019 with 187 pregnant women (art conception = 43, natural conception = 144). participants were recruited using the consecutive sampling method from a prenatal clinic in tehran. the cranley mfa scale and the van den bergh pra questionnaire were used to collect the data. results: the mfa score in the 12th wk of gestation was lower in the women who conceived with art compared to in the women who conceived naturally, but there was no statistically significant difference between the groups in wk 36. mfa in both groups was significantly higher at gestational wk 36 than wk 12 (p ≤ 0.001). the increase in mfa score was significantly higher in the women who conceived with art than in those who conceived naturally (p ≤ 0.001). the anxiety score declined in the two groups and no statistically significant difference was observed in the changes of anxiety scores between the two groups (p = 0.84). conclusion: pregnant women who conceived through art were as attached to their fetus in the third trimester of pregnancy as other women and did not experience more pra.

دلبستگی مادری-جنینی و اضطراب بارداری در زنان باردار شده از طریق روش های کمک باروری و طبیعی: یک مطالعه طولی

مقدمه: بارداری از طریق روش های کمک باروری (ART) یک تجربه استرس زا است که ممکن است دلبستگی پره ناتال را تحت تأثیر قرار دهد. با این وجود، دلبستگی مادریجنینی (MFA) و اضطراب در بارداری بعد از ART کمتر مورد بررسی قرار گرفته است.هدف: هدف این مطالعه، مقایسه تغییرات MFA و اضطراب بارداری در سه ماهه اول و سوم در زنان باردار شده از طریق روش های کمک باروری و طبیعی بود.مواد و روش ها: یک مطالعه طولی در سال 1398 بر روی 187 زن باردار (بارداری طبیعی= 144، کمک باروری= 43) انجام شد. مشارکت کنندگان با استفاده از نمونه گیری مستمر از یک کلینیک پره ناتال در تهران انتخاب شدند. جهت گردآوری داده ها از مقیاس دلبستگی مادرجنینی Cranley و پرسشنامه اضطراب مرتبط با بارداری Van Den Bergh استفاده شد.نتایج: در زنان ART، نمره MFA در هفته 12 بارداری پایین تر از زنان باردار طبیعی بود اما در هفته 36 بارداری، تفاوت معنی داری وجود نداشت. در هر دو گروه MFA در 36 هفته به طور معنی داری بالاتر از 12 هفته بود (001/0 ge; p). افزایش در نمره MFA به طور معنی داری در زنان ART بالاتر از زنان باردار طبیعی بود (001/0 ge; p). نمره اضطراب بارداری در دو گروه افت پیدا کرد و تفاوت معنی داری در تغییرات نمره اضطراب بین دو گروه مشاهده نشد (84/0 = p).نتیجه گیری: دلبستگی به جنین در زنان باردار شده از طریق روش های کمک باروری در سه ماهه سوم بارداری مشابه سایر زنان بود و آن ها اضطراب بیشتری را تجربه نکردند.