fertility outcomes subsequent to medical and surgical treatment for ectopic pregnancy: a retrospective cohort study in iran

Background: ectopic pregnancy (ep) and its treatment methods may affect subsequent fertility outcomes. objective: to compare methotrexate (mtx), laparoscopic salpingostomy, and salpingectomy methods of ep treatment and their effects on fertility outcomes. materials and methods: this retrospective cohort study was performed on women receiving a definitive diagnosis of tubular ep from 2014 to 2017 at arash medical center, tehran, iran. in total, 194 women were studied, of which 64 were treated with mtx, 52 underwent salpingostomy, and 78 underwent salpingectomy, depending on their clinical status. basic information, obstetrics history, and major outcomes of the treatment after an 18-month follow-up, including recurrence of ep, miscarriage, and successful intrauterine pregnancy (iup), were recorded and variables were compared among the three groups. results: there was no significant difference in fertility outcomes among the three groups. among the studied variables, predictors of successful iup after ep treatment were multiparity (hazard ratio (hr): 1.37; 95%ci: 1.06-1.77), no history of miscarriage (hr: 2.37; 95%ci: 1.01-5.56), and a higher number of live births (hr: 1.54; 95%ci: 1.01-2.37). on the other hand, predictors of ep recurrence included nulliparity (hr: 1.61; 95%ci: 1.02-2.53) and a lower number of live births (hr: 3.84; 95%ci: 1.43-10.98). the effect of other factors, including the utilized therapeutic modalities, was not statistically significant. conclusion: the current study results demonstrated that after an 18-month follow-up, fertility outcomes, including recurrence of ep and successful iup, were not significantly different among the subjects with ep treated with mtx, salpingostomy, or salpingectomy. further studies with long-term follow-ups are recommended.

پیامدهای باروری به دنبال درمانی دارویی و جراحی در حاملگی خارج از رحم: یک کوهورت گذشته نگر در ایران

مقدمه: حاملگی خارج از رحم (EP) و روش های درمانی آن ممکن است پیامدهای باروری بعدی را تحت تأثیر قرار دهد.هدف: مطالعه حاضر با هدف مقایسه سه روش درمانی متوتروکسات (MTX)، سالپنگوستومی لاپاراسکوپیک و سالپنژکتومی در درمان EP و اثرات آن بر پیامدهای باروری انجام گردید.مواد و روش ها: پیامدهای اصلی درمان شامل عود EP و حاملگی داخل رحمی (IUP) موفق در میان سه گروه با هم مقایسه گردید.نتایج: در میان زنان مورد مطالعه، 64 بیمار (33%) با متوتروکسات درمان شدند، 52 بیمار (8/26%) تحت سالپنگوستومی و 78 بیمار (2/40%) تحت سالپنژکتومی قرار گرفتند. در میان زنانی که مجددا بارداری داشتند، عود EP در 16 بیمار (25/8%)، سقط در 16 بیمار (25/8%)، IUP موفق در 58 بیمار (9/29%) مشاهده شد. تفاوت معنی داری میان سه گروه از نظر پیامدهای باروری وجود نداشت. در این مطالعه براساس نتایج مدل رگرسیون کاکس، از میان متغیرهای مورد مطالعه، پیش بینی کننده های IUP موفق بعد از درمان به ترتیب شامل مولتی پاریتی (77/106/1 : CI95%، 37/1 :HR)، عدم سابقه سقط (56/501/1 :CI 95%، 37/2 :HR) و تعداد بیشتر به دنیا آوردن نوزاد زنده (37/201/1 :CI 95%، 54/1 :HR) بودند. از طرف دیگر پیش بینی کننده های عود EP شامل نولی پاریتی (53/202/1 :CI 95%، 61/1 :HR) و تعداد کمتر به دنیا آوردن نوزاد زنده (98/1043/1 : CI 95%، 84/3 :HR) بودند. تأثیر فاکتورهای دیگر بر پیامدهای باوری از جمله روش های درمانی مختلف، از نظر آماری معنی دار نبود.نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد، بعد از 18 ماه پیگیری، پیامدهای باروری شامل عود EP و IUP موفق در میان بیماران مبتلا به EP که با روش های متوتروکسات، سالپنگوستومی و سالپنژکتومی درمان شده اند تفاوت معنی داری ندارد. مطالعات بیشتر با پیگیری های طولانی مدت پیشنهاد می گردد.