co-administration gnrh agonists with vaginal progesterone compared to vaginal progesterone in luteal phase support of the frozen-thawed embryo transfer cycle: an rct

Background: since progesterone alone does not seem to be enough for luteal phase support (lps), especially in frozen embryo transfer (fet) cycles, so gonadotropin-releasing hormone agonist (gnrh-a) is suggested as an adjuvant therapy in combination with progesterone for lps. objective: to evaluate the effects of the administration of gnrh-a with vaginal progesterone compared to vaginal progesterone alone in luteal phase support of the frozen-thawed embryo transfer cycles. materials and methods: in this randomized controlled clinical trial, 240 infertile women who were candidates for fet were evaluated into two groups (n = 120/each). group i received 400 mg vaginal progesterone twice a day from the time of transfer. the second group received vaginal progesterone and also 0.1 mg diphereline on days 0, 3, and 6 of fet for lps. finally, the clinical and ongoing pregnancy rates, and the implantation, and spontaneous abortion rates were compared in two groups. results: results showed that there was no significant difference between the mean age of women and the duration of infertility (p = 0.78, p = 0.58, respectively). there were no significant differences between groups in the terms of implantation and spontaneous abortion rates (p = 0.19, p = 0.31, respectively). however, in terms of clinical and ongoing pregnancy rates, the significant differences were seen between groups (p = 0.008 and p = 0.005, respectively). conclusion: co-administration of gnrh-a and vaginal progesterone in lps may be superior to vaginal progesterone alone in women who underwent a frozen-selected embryo transfer cycle.

مصرف همزمان دوزهای متعدد آگونیست های GnRH به همراه پروژسترون واژینال در مقایسه با پروژسترون واژینال به تنهایی در حمایت فاز لوتئال در سیکل‌های IVF با جنین منجمد: کارآزمایی بالینی

مقدمه: از آنجا که به نظر نمی رسد که پروژسترون به تنهایی برای حمایت از فاز لوتئال (LPS)، به ویژه در چرخه انتقال جنین منجمد (FET) کافی باشد، بنابراین آگونیست هورمون آزاد کننده گنادوتروپین (GnRHa) به عنوان یک درمان کمکی همراه با پروژسترون برای LPS پیشنهاد می شود.هدف: ارزیابی اثرات تجویز آگونیست های GnRH با پروژسترون واژینال در مقایسه با پروژسترون واژینال به تنهایی در حمایت از فاز لوتئال در چرخه های انتقال جنین منجمد و ذوب شده.مواد و روش ها: در این کارآزمایی بالینی کنترل شده تصادفی، 240 زن نابارور که کاندید FET بودند در دو گروه (120 نفر در هر گروه) مورد بررسی قرار گرفتند. گروه اول 400 میلی گرم پروژسترون واژینال دو بار در روز از روز انتقال دریافت کرد. گروه دوم پروژسترون واژینال روزانه و همچنین 1/0 میلی گرم دیفرلین را در روزهای 0، 3 و 6 FET برای LPS دریافت کردند. میزان لانه گزینی، میزان حاملگی بالینی، میزان بارداری مداوم و سقط خودبخودی بعنوان نتیجه بین دو گروه بررسی شد.نتایج: نتایج نشان داد که بین میانگین سنی زنان و مدت زمان ناباروری تفاوت معنی داری در دو گروه وجود ندارد (به ترتیب 78 /0 = p، 58/0p = ). تفاوت معنی داری بین گروه ها از نظر میزان لانه گزینی و سقط خود به خودی وجود نداشت (به ترتیب 19/0 p =، 31/0 = p). با این حال، از نظر میزان حاملگی بالینی و مداوم، تفاوت های معنی داری بین گروه ها مشاهده شد (به ترتیب 008 /0 = p و 05 /0 = p).نتیجه گیری: تجویز همزمان GnRH آگونیست و پروژسترون واژینال نسبت به پروژسترون تنها برای LPS پس از چرخه FET می تواند انتخاب بهتری باشد.