Effects of Human Chorionic Gonadotropin Intrauterine Injection on Oocyte Retrieval Day on Assisted Reproductive Techniques Outcomes: An Rct

Background: several mediators play an important role in implantation. one of these mediators is human chorionic gonadotropin (hcg).objective: to evaluate the effects of hcg intrauterine injection on the day of oocyte retrieval on the result of assisted reproductive techniques (art).materials and methods: in this randomized clinical trial study, 126 women who were referred to afzalipour infertility center between december 2018 to december 2019 undergoing in vitro fertilization/intracytoplasmic sperm injection cycles were enrolled and assigned to two groups of: a case (n = 62) and a control group (n = 64). the protocols for both groups were the same; except that the case group was injected with the protocols for both groups were the same, except that the case group was injected with 1000 iu of hcg into uterine cavity following the oocyte puncture, while no medication was administered to the control group. the implantation rate, chemical pregnancy, clinical pregnancy, and abortion rates were compared between the two groups.results: positive chemical pregnancy was seen in 15 (27.3%) cases of the case group and 14 (25.5%) of the control group. no significant difference was seen in the chemical and clinical pregnancy rates between the groups. the abortion rate was higher in the control group but that was not significant.conclusion: a 1000 iu of hcg intrauterine injection after oocyte retrieval does not improve implantation, chemical or clinical pregnancy rates in art cycles. further studies are needed to clearly understand the role of hcg intrauterine injection in the day of oocyte retrieval in art outcomes.

تزریق داخل رحمی گنادوتروپین کوریونی انسان (HCG) در روز تخمک کشی و تأثیر آن بر نتایج درمان کمک باروری

مقدمه: واسطه های متعددی در لانه گزینی جنین نقش دارند. یکی از این واسطه ها گنادوتروپین کوریونی انسان (HCG) است.هدف: هدف از این مطالعه بررسی تأثیر تزریق داخل رحمی HCG در روز تخمک کشی بر نتایج تکنیک های کمک باروری بود.مواد و روش ها: 126 بیمار داوطلب، در این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شرکت کردند. تمام بیماران نابارور پلن درمانی معمول را دریافت کردند. در گروه مورد بعد از تخمک کشی، 1000 واحد HCG به داخل حفره رحم تزریق شد. در گروه کنترل، پروتکل های درمانی کاملاً مانند گروه مورد بودند اما در روز تخمک کشی هیچ گونه دارویی به داخل حفره رحم تزریق نشد. میزان لانه گزینی، میزان حاملگی شیمیایی و بالینی و میزان سقط جنین در دو گروه مقایسه شد.نتایج: میزان حاملگی شیمیایی در 15 نفر (3/27%) از گروه HCG و 14 نفر (5/25%) از گروه کنترل مثبت بود. حاملگی بالینی در 13 نفر (6/23%) از هر گروه مثبت بود. حاملگی شیمیایی و بالینی در دو گروه از نظر آماری معنی دار نبود. میزان سقط جنین در گروه کنترل بالاتر از گروه HCG بود اما این بالاتر بودن از نظر آماری معنا دار نبود (9/42 در مقابل 7/26).نتیجه گیری: در مطالعه حاضر، برای اولین بار، ما تزریق داخل رحمی 1000 واحد HCG پس از تخمک کشی را بررسی کردیم و به این نتیجه رسیدیم که این روش باعث بهبود میزان لانه گزینی، میزان حاملگی شیمیایی و بالینی در سیکل های درمانی کمک باروری نمی شود. در این زمینه، مطالعات بیشتری لازم است تا نقش تزریق داخل رحمی HCG در روز تخمک کشی را در نتایج کمک باروری نشان دهد.