effects of monosodium glutamate on testicular structural and functional alterations induced by quinine therapy in rat: an experimental study

Background: quinine (qu) as an anti-malarial drug induces alterations in testicular tissue. toxic effects of monosodium glutamate (msg) on the male reproductive system have been recognized. objective: to investigate the impact of msg administration on the intensity of gonadotoxicity of qu. materials and methods: sixty eight-wk old wistar rats weighing 180-200 gr were divided into six groups (n = 10/each): the first group as a control; the second and third groups received low and high doses of msg (2 & 4 gr/kg i.p.), respectively, for 28 days; the fourth group received qu for seven days (25 mg/kg); and in the fifth and sixth groups, qu was gavaged following the msg administration (msg + qu) from day 22 to day 28. serum testosterone and malondialdehyde (mda) levels were measured. testes samples were prepared for tissue mda levels, histomorphometry, and immunohistochemistry of p53. sperm analysis was performed on cauda epididymis. results: serum and tissue mda levels were increased in treated groups compared to the control group. this increment was higher in the msg + qu groups. the testosterone levels were reduced significantly (p < 0.0001) in all treated groups. in addition, histomorphometric indices and tubular epithelium population were reduced significantly (p < 0.0001) in qu, msg + qu, and consequently in high-dose msg, qu, msg + qu groups. all spermatogenic indices were reduced in the treated groups, particularly in the msg + qu groups. sperm motility and viability indices were reduced significantly (p = 0.003) in the msg + qu groups. finally, the overexpression of p53 was observed in the msg + qu groups. conclusion: the administration of msg before and during qu therapy may intensify testicular tissue alterations.

مصرف منوسدیم‌گلوتامات قبل از درمان با کینین موجب تشدید تغییرات ساختاری و عملکردی دستگاه تولید مثل نر ناشی از کینین می‌شود: مطالعه تجربی

مقدمه: کینین به‌عنوان یک داروی ضد مالاریا تغییراتی را در بافت بیضه ایجاد می‌کند. از طرفی اثرات سمی مونوسدیم‌گلوتامات بر دستگاه تولید مثل نر مشخص شده است.هدف: در این مطالعه نقش استفاده از مونوسدیم‌گلوتامات بر میزان تغییرات بافت بیضه ناشی از مصرف کینین ارزیابی شد.مواد و روش ها: 60 سر موش صحرایی نر هشت هفته نژاد ویستار با میانگین وزن 200180 گرم به شش گروه تقسیم شدند (10 سر در هر گروه): گروه اول کنترل، گروه‌های دو و سه که مونوسدیم‌گلوتامات با دو دوز (2 و 4 گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن داخل صفاقی) به مدت 28 روز دریافت کردند، گروه چهار که به مدت هفت روز تحت درمان با کینین (25 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) بصورت گاواژ دهانی قرار گرفتند، در گروه‌های پنج و شش در روزهای 22 الی 28، پس از تزریق مونوسدیم‌گلوتامات، کینین گاواژ گردید. در انتهای مطالعه حیوانات بیهوش شده و نمونه خون جهت اندازه‌گیری تستوسترون و مالوندی‌آلدهاید (MDA) اخذ شد. سپس حیوانات آسان‌کشی شده و بافت بیضه جهت اندازه‌گیری مالوندی‌آلدهاید بافتی، هیستومورفومتری و ایمونوهیستوشیمی پروتئین p53 آماده‌سازی گردید. دم اپیدیدیم جهت آنالیز اسپرم مورد استفاده قرار گرفت.نتایج: سطوح سرمی و بافتی مالوندی‌آلدهاید در گروه‌های تحت آزمایش در مقایسه با گروه کنترل افزایش یافت. این تغییرات در گروه دریافت‌کننده مونوسدیم‌گلوتامات و کینین شدیدتر بود. در گروه‌های تحت آزمایش سطوح سرمی تستوسترون در مقایسه با گروه کنترل کاهش معنی‌داری (0001/0 < p) یافت. شاخص‌های هیستومورفومتری در گروه‌های چهار، پنج و شش و جمعیت سلولی در گروه های سه الی شش کاهش معنی‌دار یافت (0001/0 < p). شاخص های اسپرماتوژنز در تمام گروه‌ها به ویژه در گروه‌های پنج و شش کاهش یافت. درصد تحرک و زنده‌مانی اسپرم در گروه‌های دریافت‌کننده مونوسدیم‌گلوتامات و کینین کاهش معنی‌داری (003/0 = p) نشان داد. در گروه‌های تحت آزمایش میزان بیان پروتئین p53 در مقایسه با گروه کنترل افزایش یافت. این افزایش در گروه‌های دریافت‌کننده مونوسدیم‌گلوتامات و کینین بیشتر بود.نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که استفاده از مونوسدیم‌گلوتامات قبل و یا حین مصرف کینین در موش‌های صحرایی موجب تشدید تغییرات بافت بیضه ناشی از مصرف کینین می‌شود.