sulforaphane response on aluminum- induced oxidative stress, alterations in sperm characterization and testicular histomorphometry in wistar rats

Background: the exposure of male individual to environmental toxicant is regarded as a channel that results in reduced sperm counts and infertility.objective: this study investigated the ameliorative response of sulforaphane (sfn) on aluminum trichloride (alcl3) induced testicular toxicity in adult male wistar rats. materials and methods: a total of 32 adult male wistar rats (180-200 gm between 8-10 wk) were divided into four groups (n = 8/each). group a) received distilled water orally as placebo; group b) received 100 mg/kgbw alcl3 only orally; group c) received 100 mg/kgbw alcl3 and 100 mg/kgbw sfn orally; and group d) received 100 mg/kgbw sfn only orally. after 28 days of experiment, animals underwent cervical dislocation, blood serum was obtained for analysis, and testes were harvested for biochemical assays, histology, hormonal profile, and sperm characterization. results: the sperm parameters showed a significant difference within the alcl3 only group compared with the control and sfn only groups (p = 0.02). however, alcl3 and sfn cotreatment showed improvement in the motility, viability, and sperm count compared with the alcl3 only group (p = 0.02). furthermore, there was a significant decline in the levels of hormones profile and antioxidant status in alcl3 only group compared to the control and sfn only (p = 0.02). the testicular histoarchitecture of the alcl3 only group showed shrinkage of seminiferous tubules, spermatogenesis disruption, and empty lumen compared to the control and sfn only groups. conclusion: the present study revealed the ameliorative response of sfn on alcl3-induced testicular toxicity on serum hormone profiles, antioxidant status, lipid peroxidation, and histomorphometric analysis through oxidative stress.

تأثیر سولفورفان بر روی استرس اکسیداتیو به وجود آمده توسط آلومینیوم، تغیرات مشخصات اسپرم و هیستومورفومتری بیضه در موش های نژاد ویستار

مقدمه: قرار گرفتن اشخاص مذکر در معرض مواد سمی محیط می تواند به عنوان عاملی جهت کاهش تعداد اسپرم و ناباروری تلقی شود.هدف: در این مطالعه اثرات اصلاحی سولفورفان در جهت بهبود اثرات سمی آلومینیوم تری کلرید بر روی بیضه موش های نر بالغ نژاد ویستار بررسی شد.مواد و روش ها: در کل تعداد 32 موش نر بالغ نژاد ویستار با وزن 180 تا 200 گرم و سن 8 تا 10 هفته به 4 گروه 8 تایی تقسیم شدند. به گروه آ) آب مقطر به عنوان پلاسبو داده شد. گروه ب) فقط آلومینیوم تری کلرید به میزان 100 میلی گرم به ازای هرکیلوگرم وزن بدن به صورت خوراکی دریافت کردند. گروه ث) آلومینیوم تری کلرید و سولفورفان هر کدام به میزان 100 میلی گرم به ازای هرکیلوگرم وزن بدن به صورت خوراکی دریافت کردند. به گروه د) فقط سولفورفان به میزان 100 میلی گرم به ازای هرکیلوگرم وزن بدن به صورت خوراکی تجویز شد. بعد از 28 روز آزمایش، حیوانات کشته شده و نمونه خون از آنها برای بررسی گرفته شد و همچنین بیضه ها تحت بررسی های بیومدیکال، بافت شناسی، پروفیل هورمونی و مشخصات اسپرم قرار گرفتند.نتایج: پارامترهای اسپرم تفاوت معنی داری را در گروهی که فقط آلومینیوم تری کلرید دریافت کرده بودند در مقایسه با گروه کنترل و گروهی که فقط سولفورفان گرفته بودند نشان داد. بهر حال دریافت آلومینیوم تری کلرید به همراه سولفورفان باعث بهبود حرکت، زنده مانی و تعداد اسپرم ها در مقایسه با گروهی که فقط سولفورفان گرفته بودند شد. به علاوه یک کاهش معنی دار در پروفیل هورمونی و وضعیت آنتی اکسیدانی در گروه فقط آلومینیوم تری کلرید در مقایسه با گروه کنترل و گروه فقط سولفورفان مشاهده شد. مشخصات بافت شناسی بیضه در گروه فقط آلومینیوم تری کلرید نشان دهنده چروکیدگی توبول های سمنی فروس، اختلال در اسپرماتوژنز و لوله های خالی در مقایسه با گروه کنترل و گروه فقط سولفورفان بود.نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان دهنده پاسخ مناسب به سولفورفان در مسمومیت بیضه به آلومینیوم تری کلرید در ارتباط با بهبود شاخص های پروفیل هورمونی، وضعیت اکسیداتیو، پراکسیداسیون لیپید و بررسی های هیستومورفومتریک در حین استرس اکسیداتیو بود.