Protective Effects of Ceratonia Siliqua Extract on Protamine Gene Expression, Testicular Function, and Testicular Histology in Doxorubicin-Treated Adult Rats: An Experimental Study

Background: spermatogenesis is a complex process that takes place under the influence of many different genes. objective: the aim of this study was to investigate the possible effects of ceratonia siliqua hydroalcoholic extract (cshae) on protamine gene expression, testicular function, and testicular histology in doxorubicin-treated rats. materials and methods: 56 adult male rats with a age range of 2.5 to 3 months (210 ± 10 gr) were divided into seven groups (n = 8/each). a) control group was left untreated; b) sham group received 0.3 ml distilled water intraperitoneally, c) negative control group received 3 mg/kg doxorubicin, intraperitoneally once a week for 28 days; and d) positive control group received 600 mg/kg of cshae orally for 48 days; e, f, g) the experimental groups 1, 2, and 3 received 150, 300, and 600 mg/kg of cshae respectively orally, for 48 days, as well as 3 mg/kg doxorubicin once a week for 28 days. hematoxylin-eosin staining was used in the histological study of testes, and enzyme-linked immunosorbent assay method was used in measuring serum levels of testosterone. protamine gene expression was determined by real-time pcr method. results: the mean body weight, testicular weight, testicular volume, testosterone level (p = 0.022), the count of leydig, spermatogonia, spermatocyte, and spermatid cells, as well as protamine gene expression (p = 0.008) were significantly increased in the experimental group 2 compared to the negative control group. the regeneration of testicular tissue was observed in the experimental group 2. conclusion: cshae has protective effect on doxorubicin-induced testicular injuries.

اثر حفاظتی عصاره گیاه سراتونیا سیلیکوا (خرنوب) بر بیان ژن پروتامین، عملکرد و بافت بیضه در موش‌های صحرایی بالغ تیمار شده با دوکسوروبیسین: یک مطالعه تجربی

مقدمه: اسپرماتوژنز فرآیندی پیچیده است که تحت تاثیر ژن‌های بسیاری قرار دارد.هدف: این مطالعه به منظور بررسی اثرات احتمالی عصاره هیدروالکلی سراتونیا سیلیکوا بر اسپرماتوژنز و بیان ژن پروتامین در موش های صحرایی تحت درمان با دوکسوروبیسین انجام شد.مواد و روش ها: 56 سر موش صحرایی نر بالغ با محدوده سنی 5/2 الی 3 ماه (10 ±210 گرم) به 8 گروه 7 تایی تقسیم شدند. گروه کنترل تحت درمان قرار نگرفت. گروه شم به صورت درون صفاقی 3/0 میلی لیتر آب مقطر دریافت کرد. گروه کنترل منفی 3 میلی گرم بر کیلوگرم دوکسوروبیسین یک بار در هفته به مدت 28 روز به صورت درون صفاقی دریافت کرد. گروه کنترل مثبت دوز حداکثر عصاره سراتونیا سیلیکوا (600 میلی گرم بر کیلوگرم) را به مدت 48 روز به صورت دهانی دریافت کرد. گروه های تجربی 1، 2 و 3 به ترتیب 150، 300 و 600 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره هیدروالکلی سراتونیا سیلیکوا به مدت 48 روز به صورت دهانی و همچنین 3 میلی گرم بر کیلوگرم دوکسوروبیسین یک بار در هفته به مدت 28 روز دریافت کردند. در مطالعه بافت شناسی بیضه از رنگ آمیزی هماتوکسیلین ائوزین استفاده شد و در اندازه گیری سطح سرمی تستوسترون از روش ELISA استفاده شد. اسپرم اپیدیدیم در تانک ازت نگهداری و سپس جهت بیان ژن پروتامین با روش Real Time PCR استفاده شد.نتایج: میانگین وزن بدن (009/0 p=)، وزن بیضه (001/0 p ≤)، حجم بیضه (001/0p ≤)، سطح تستوسترون (022/0p= )، تعداد سلول های لیدیگ (014/0p= )، اسپرماتوگونیا (046/0p= )، اسپرماتوسیت (025/0p= )، اسپرماتید (006/0p= ) و همچنین بیان ژن پروتامین (008/0p= ) در گروه تجربی 2 نسبت به گروه کنترل منفی به طور معنی داری افزایش یافت. گروه تجربی 2 منجر به بازسازی بافت بیضه گردید.نتیجه گیری: عصاره سراتونیا سیلیکوا تأثیر محافظتی بر صدمات بیضه ای ناشی از دوکسوروبیسین دارد.