self-compassion training and psychological well-being of infertile female

Abstractbackground: the empowerment of psychological wellbeing is an important and fundamental issue among infertile females.objective: the present study investigates the effect of teaching selfcompassion on the psychological wellbeing of initial infertile women.materials and methods: in this crosssectional, quasiexperimental study with pretest and posttest, 32 infertile women who were referred to the yazd reproductive sciences institute during 20162017 were enrolled. the participants were randomly divided in two groups as control and experiment (n = 16/each). the participants only in the experimental group received 8 sessions of 90 min training (selfcompassion training). ryff's psychological wellbeing questionnaire was applied (reliability coefficient = 0.82) and covariance analysis statistical test was used to test the research hypothesis.results: there was a significant difference between the estimated mean scores for improving the psychological wellbeing of the participants in the experiment and control groups (p= 0.007), and the difference indicates that 72.7% of the covariance of the posttest scores is due to selfcompassion intervention. therefore, the intervention of selfcompassion training affects the improvement of psychological wellbeing among infertile women. also, the pretest variable is significant with the effect of 94.2% (p= 0.006).conclusion: the findings showed that teaching selfcompassion to initial infertile women has an effect on their psychological wellbeing.

آموزش شفقت به خود و بهزیستی روانشناختی زنان نابارور

مقدمه: ارتقای بهزیستی روانشناختی زنان نابارور موضوعی مهم و اساسی است.هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش شفقت به خود بر بهزیستی روانشناختی زنان نابارور اولیه انجام شده است.مواد و روش ها: روش انجام این پژوهش از نوع شبه آزمایشی با طرح پیشآزمون، پسآزمون با گروه کنترل و آزمایش بوده است. جامعه آماری این پژوهش تمام زنان نابارور اولیه مراجه کننده به پژوهشکده علوم تولید مثل یزد در سال ۹۶۱۳۹۵ بوده اندکه تعداد ۳۲ نفر به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. سپس به روش جایگزینی تصادفی در گروه‌‌های کنترل و ازمایش قرار گرفتند (هر گروه ۱۶ نفر). ابزار پژوهش حاضر پرسشنامه بهزیستی روانشناختی ریف بوده است که ضریب پایایی آن ۸۲/۰ به دست آمد. برای آزمودن فرضیه‌های تحقیق از آزمون آماری تحلیل کوواریانس استفاده شد.نتایج: تفاوت معنی‌داری بیان افزایش بهزیستی روانشناختی زنان نابارور بین گروه آزمایش و کنترل وجود داشت (001/0 >(p 72% از کواریانس نمرات پس آزمون ناشی از مداخله آموزشی بود. بنابراین آموزش شفقت به خود بر بهزیستی روانشناختی زنان نابارور اولیه تأثیر دارد و متغیر پیش آزمون با 2/94% اثر، معنی‌دار است.نتیجه گیری: تجزیه و تحلیل فرضیه‌ها نشان داد آموزش شفقت به خود بر بهزیستی روانشناختی زنان نابارور اولیه موثر است.