evaluating the protective effect of resveratrol, q10, and alpha-lipoic acid on radiation-induced mice spermatogenesis injury: a histopathological study

Background: testis is one of the most sensitive organs against the toxic effect of ionizing radiation. exposure to even a low dose of radiation during radiotherapy, diagnostic radiology, or a radiological event could pose a threat to spermatogenesis. this may lead to temporary or permanent infertility or even transfer of genomic instability to the next generations.objective: in this study, we evaluated the protective effect of treatment with three natural antioxidants; resveratrol, alpha lipoic acid, and coenzyme q10 on radiationinduced spermatogenesis injury.materials and methods: 30 nmri mice (68 wk, 30 ± 5 gr) were randomly divided into six groups (n=5/each) as 1) control; 2) radiation; 3) radiation + resveratrol; 4) radiation + alpha lipoic acid; 5) radiation + resveratrol + alpha lipoic acid; and 6) radiation+ q10. mice were treated with 100 mg/kg resveratrol or 200 mg/kg alpha lipoic acid or a combination of these drugs. also, q10 was administered at 200 mg/kg. all treatments were performed daily from two days before to 30 min before irradiation. afterward, mice were exposed to 2 gy 60co gamma rays; 37 days after irradiation, the testicular samples were collected and evaluated for histopathological parameters.results: results showed that these agents are able to alleviate some toxicological parameters such as basal lamina and epididymis decreased sperm density. also, all agents were able to increase johnsen score. however, they could not protect against radiationinduced edema, atrophy of seminiferous tubules, and hyperplasia in leydig cells.conclusion: this study indicates that resveratrol, alphalipoic acid, and q10 have the potential to reduce some of the side effects of radiation on mice spermatogenesis. however, they cannot protect leydig cells as a source of testosterone and seminiferous tubules as the location of sperm maturation.

ارزیابی اثر حفاظتی رسوراترول، کوآنزیم Q10 و آلفالیپوئیک اسید برآسیب اسپرماتوژنز موشی ناشی از پرتو : یک مطالعه بافت شناسی

مقدمه: بیضه یکی از حساس ترین اندام ها در برابر اثر سمی پرتوی یونیزان است. قرار گرفتن در معرض حتی دوز کم پرتو در طول رادیوتراپی، رادیولوژی تشخیصی یا یک رویداد رادیولوژیکی می تواند تهدیدی برای اسپرماتوژنز باشد. این ممکن است منجر به ناباروری موقت یا دائمی یا حتی انتقال بی ثباتی ژنومی به نسل های بعدی شود.هدف: در این مطالعه اثر محافظتی سه آنتی اکسیدان طبیعی رسوراترول، آلفالیپوئیک اسید و کوآنزیم Q10 در برابر آسیب اسپرماتوژنز ناشی از پرتو ارزیابی کردیم.مواد و روش ها: 30 موش NMRI (86 هفته، 5 ±30 گرم) به طور تصادفی به شش گروه (5 موش در هر گروه) بصورت 1) کنترل، 2) پرتو، 3) رسوراترول، 4) پرتو + آلفالیپوئیک اسید، 5) پرتو + آلفالیپوئیک اسید+ رسوراترول، 6) کوآنزیم Q10 تقسیم شدند. موش ها با 100 میلی گرم بر کیلوگرم رسوراترول یا 200 میلی گرم بر کیلوگرم آلفالیپوئیک اسید یا ترکیبی از این داروها درمان شدند. همچنین Q10 با غلظت 200 میلی گرم بر کیلوگرم تزریق شد. تمام تیمارها روزانه از دو روز قبل تا 30 دقیقه قبل از پرتودهی انجام شده بودند. پس از آن، موش ها در معرض دوز 2 گری پرتوی چشمه کبالت60 (60Co) قرار گرفتند و 37 روز پس از پرتودهی نمونه های بیضه جمع آوری و برای پارامترهای بافت شناسی مورد بررسی قرار گرفت.نتایج: نتایج نشان داد که این سه آنتی اکسیدان قادر به تعدیل برخی پارامترهای سم شناسی مانند لایه بازال، اپیدیدیمیس و کاهش تراکم اسپرم هستند. همچنین این سه آنتی اکسیدان توانستند امتیاز جانسن (Johnsen score) را افزایش دهند. اگرچه آنها نتوانستند از ادم ناشی از پرتو، آتروفی لوله‌های منی‌ساز (seminiferous tubules) و هایپرپلازی در سلول‌های لیدیگ (Leydig cells) محافظت کنند.نتیجه گیری: این مطالعه نشان می دهد که رسوراترول، آلفالیپوئیک اسید و Q10 پتانسیل کاهش برخی از عوارض جانبی پرتوی یونیزان را در اسپرماتوژنز موش ها دارند. اگرچه آنها نمی توانند از سلول های لیدیگ به عنوان منبع تستوسترون و لوله‌های منی‌ساز بعنوان محل بلوغ اسپرم محافظت کنند.