The Effects of the Lactobacillus Acidophilus Atcc 4356 on the Oxidative Stress of Reproductive System in Diabetic Male Rats

Background: oxidative stress plays an important role in the development of diabetic complications.objective: this study evaluated the impact of pre and posttreatment with lactobacillus acidophilus atcc 4356 on the oxidant and antioxidant factors of testis and epididymis in streptozotocininduced diabetic rats.materials and methods: thirty male wistar rats (10 wk old) weighing 220230 g. were divided into five groups (n = 6/ each): 1 normal group, 2 normal lactobacillus group,3 diabetic group, 4 diabetic + lactobacillus before (dlb) group, and 5 diabetic + lactobacillus after (dla) group. the normal and diabetic groups received daily 1 ml normal saline for 6 wk. normal lactobacillus group received daily l. acidophilus for 6 wk. group dlb received daily l. acidophilus for 2 wk before diabetes and for 4 wk after diabetes. group dla received daily 1 ml normal saline for 2 wk before diabetes and l.acidophilus for 4 wk after diabetes. the dose of l. acidophilus was 1 × 109 cfu/ml.results: the administration of l. acidophilus worsened blood glucose level and reduced the levels of malondialdehyde (p = le; 0.0001) and hydrogen peroxide (p le; 0.0001) and, catalase and glutathione peroxidase activity increased in the testis. in epididymis, glutathione peroxidase and catalase (p = 0.013) activity increased and hydrogen peroxide concentration reduced, while malondialdehyde concentration did not show any changes compared to the diabetic rats. also, there was no significant difference between dlb and dla groups, in these markers.conclusion: data obtained suggests that l. acidophilus has antioxidant effects on the testis and sometime in the epididymis in diabetic rats.

بررسی اثرات پیش و پس درمانی با لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس ATCC 4356 بر استرس اکسیداتیو سیستم تولید مثلی در موش های صحرایی نر دیابتی ناشی از STZ

مقدمه: استرس اکسیداتیو نقش مهمی در ایجاد عوارض دیابت دارد.هدف: در این مطالعه اثر پیش و پس درمانی با لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس ATCC 4356 بر روی فاکتورهای اکسیدان و آنتی اکسیدان در بیضه و اپیدیدیم موش های صحرایی نر دیابتی ناشی از استرپتوزوتوسین مورد بررسی قرار گرفته است.موارد و روش ها: 30 رت نر نژاد ویستار (ده هفته ای) در محدوده وزنی 230220 گرم به پنج گروه تقسیم شدند (16(n= : 1 گروه نرمال، 2 گروه نرمال لاکتوباسیلوس، 3 گروه دیابتی، 4 گروه پیش درمانی (DLB)، 5 گروه پس درمانی (DLA). گروه نرمال و دیابتی به مدت شش هفته روزانه 1 میلی لیتر نرمال سالین دریافت کردند. گروه نرمال لاکتوباسیلوس به مدت شش هفته روزانه لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس دریافت کردند. گروه پیش درمانی روزانه لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس به مدت دو هفته قبل از دیابتی شدن و چهار هفته بعد از دیابتی شدن دریافت کردند. گروه پس درمانی روزانه 1 میلی لیتر نرمال سالین دو هفته قبل از دیابتی شدن و لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس به مدت چهار هفته بعد از دیابتی شدن دریافت کردند. دوز لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس 109 ×1CFU/mL بود.نتایج: مصرف لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس ATCC 4356 میزان گلوکز خون را بدتر کرد و در بیضه میزان (0001/0p le;) MDA و (0001/0p le;) H2O2را کاهش و فعالیت GPx و CAT را افزایش داد. در اپیدیدیم فعالیت GPx و (013/0=p) CAT را افزایش و میزان H2O2را کاهش داد و تغییر معنی داری در غلظت MDA نسبت به گروه دیابتی نشان نداد. همچنین تفاوت معنی داری بین گروه های پیش و پس درمانی مشاهده نشد.نتیجه گیری: داده های به دست آمده نشان دادند که لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس ATCC 4356 در بیضه رهای دیابتی و بعضی اوقات در اپیدیدیم آنها، اثرات آنتی اکسیدانی دارد.