the protective effects of crocin on testopathy in fat-fed and streptozotocin-treated diabetic rats: an experimental study

Background: male hypogonadism is associated with type ii diabetes mellitus due to testicular dysfunction. medicinal plants have received considerable attention for the management of diabetes and its complications.objective: the aim of present study was to evaluate the antidiabetic and protective influence of crocin on testopathy in diabetic rats. materials and methods: in this experimental study, type ii of diabetes mellitus was induced by highfat diet and low dose of streptozotocin. male wistar rats (8 weeks,150-200 gr, 18 rats; n= 6 per group) were divided into a control group (standard diet), diabetic group (streptozotocin+highfat diet), and treatment group (highfat diet+streptozotocin+crocin at 20 mg/kg/day, i.p. for 60 days). after 60 days, animals were euthanized, testis and epididymis were dissected, and weights of testes and sperm count were analyzed. hematoxylin-eosin-stained was done for histopathological examination. blood samples were collected for the assessment of serum glucose and cholesterol. results: high-fat diet and streptozotocin significantly increased the serum glucose and cholesterol levels as compared to the control group (p ≤ 0. 001). moreover, there was a significant decrease in the weight of right (p= 0.008) and left testes (p ≤ 0.001) and also the total sperm count (p= 0.023) in the diabetic group compared with the control group. current results also identified that type ii diabetes mellitus induced degeneration in the morphology of seminiferous tubules. application of crocin couldsignificantly decrease serum glucose and cholesterol levels (p= 0.003). furthermore, crocin treatment significantly increased the weight of the right (p= 0.026) and left (p= 0.014) testes and total sperm count (p= 0.000). also, crocin could attenuate the pathological changes of the testes in the treatment group. conclusion: present findings concluded that crocin treatment improved diabetic testopathy and impairment of seminiferous tubules induced by highfat diet and streptozotocin.

اثرات حفاظتی کروسین بر اختلال عملکرد بیضه در دیابت ناشی از استرپتوزوتوسین و رژیم پرچرب در موش صحرایی، یک مطالعه تجربی

مقدمه: دیابت نوع 2 به دلیل اختلال در عملکرد بیضه ها سبب هیپوگنادیسم می شود. جهت درمان دیابت و عوارض ناشی از آن به گیاهان دارویی توجه ویژه ای می شود.هدف: هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر کروسین بر اختلال عملکرد بیضه ناشی از دیابت القا شده با تزریق دوز کم استرپتوزوتوسین و رژیم پرچرب می باشد.موارد و روش ها: در مطالعه حاضر، دیابت قندی نوع 2 از طریق تزریق دوز کم استرپتوزوتوسین و رژیم پرچرب القا شد. موش های صحرایی نر و نژاد ویستار به گروه های کنترل (رژیم غذایی استاندارد)، دیابتی (استرپتوزوتوسین و رژیم پرچرب) و تریتمنت (استرپتوزوتوسین، رژیم پرچرب و کروسین در دوز 20 میلی گرم/ کیلوگرم/ روز برای 60 روز، تزریق داخل صفاقی) تقسیم شدند. بعد از گذشت 60 روز، حیوانات بیهوش شده و بیضه ها و اپیدیدیم استخراج و وزن بیضه ها و تعداد اسپرم آنالیز شد. به منظور مطالعات هیستوپاتولوژی، رنگ آمیزی هماتوکسیلین و ائوزین انجام شد. نمونه های خونی جهت اندازه گیری غلظت خونی گلوکز و کلسترول اندازه گیری شد.نتایج: تجویز دوز کم استرپتوزوتوسین و رژیم پرچرب سبب افزایش معنی دار سطوح سرمی گلوکز و کلسترول، در مقایسه با گروه کنترل شد. علاوه بر این، در مقایسه با گروه کنترل، وزن بیضه ها (راست و چپ) و تعداد توتال اسپرم در گروه دیابتی به طورمعنی داری کمتر بود. همچنین، نتایج حاضر نشان داد که دیابت قندی نوع 2 سبب دژنراسیون توبول های سمینفر شد. تجویز کروسین توانست به طور معنی‌داری سبب کاهش سطوح سرمی گلوکز و کلسترول شود. علاوه بر این، تجویز کروسین توانست به طور معنی داری سبب افزایش وزن بیضه ها و تعداد توتال اسپرم در گروه دیابتی شود. همچنین، تجویز کروسین توانست به طور معنی داری سبب تضعیف تغییرات پاتولوژی در بیضه ها در گروه تریتمنت شود. نتیجه گیری: می توان از یافته های حاضر این نتیجه را گرفت که درمان با کروسین سبب بهبود اختلال عملکرد بیضه و تغییرات توبول های سمینفر در دیابت القا شده با استرپتوزوتوسین و رژیم پرچرب می شود.