subchronic effects of different doses of zinc oxide nanoparticle on reproductive organs of female rats: an experimental study

Background: zinc performs many biochemical and physiological functions; however, toxicological studies demonstrate that nan-ozinc oxide has harmful effects on human health and environmental species in high concentrations.objective: the aim of this study was to investigate the toxicity of zinc oxide nanoparticles on reproductive tissues of female rat.materials and methods: eighty female wistar adult rats weighing 180-200 gr, divided into eight groups (n= 10 in each group) including control, sham (treated with saline), and six groups injected with different doses of zinc oxide nanoparticle with 10-30 nanometer size (4, 8, 25, 50, 100, and 200 mg/kg) twice a week for four weeks. at the end of the study, the rats were bled and slaughtered; the ovary and uterus were taken for histopathology studies and blood samples were transferred to the laboratory for biochemical analysis.results: microscopic diagnoses in ovary tissue were included; increase in the corpus luteum, follicular cysts, inflammatory cells infiltration and fibrosis. histopathological changes in ovary in a dose-dependent manner. in uterus tissue the lesions consisted; epithelial destruction, hyperplasia of endometrial glands. the estrogen and progesterone level in the serum of rats increased in low doses and reduced in a dosedependent manner at high doses.conclusion: the results of the current study proved the toxicity of zinc oxide nanoparticles on the ovary and uterus organs at high concentrations, so further investigation is needed to reduce these effects.

اثرات تحت مزمن دوزهای مختلف نانوذرات اکسید روی بر روی اندام‌های تولید‌مثلی موش‌های صحرایی ماده: یک مطالعه تجربی

مقدمه: فلز روی عملکرد بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی بسیاری دارد. با این حال مطالعات سم شناسی ثابت کرده است که نانو ذرات اکسید روی در غلظت های بالا اثرات مضری بر سلامت انسان و گونه های زیست محیطی دارد.هدف: هدف از این مطالعه بررسی سمیت نانو ذرات اکسید روی بر روی بافت های تولید مثلی موش صحرایی ماده است.موارد و روش ها: 80 موش صحرایی ماده بالغ نژاد ویستار با وزن 200180 گرم در هشت گروه شامل کنترل، شم (درمان شده با سالین) و شش گروه (تعداد هر گروه 10 عدد) که دوز های مختلفی از نانو ذرات اکسید روی (4، 8، 25، 50، 100 و 200 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم) را دوبار در هفته به مدت 4 هفته دریافت کردند، تقسیم شدند. در پایان مطالعه، موش ها پس از خون گیری کشته شدند؛ بافت تخمدان و رحم برای بررسی های هیستوپاتولوژیکی جدا شدند و نمونه های خونی به منظور تجزیه تحلیل بیوشیمیایی به آزمایشگاه منتقل شدند.نتایج: تشخیص میکروسکوپی در بافت تخمدان شامل: افزایش جسم زرد، کیست های فولیکولی، اینفیلتریشن سلول های آماسی و فیبروز می باشد. تغییرات هیستوپاتولوژیکی در تخمدان وابسته به دوز می باشد. در بافت رحم ضایعات شامل: تخریب اپیتلیال و هایپرپلازی غدد آندومتر می باشد. سطح استروژن و پروژسترون در سرم موش ها در دوزهای کم افزایش، و در دوزهای بالا به صورت وابسته به دوز کاهش یافت.نتیجه گیری: نتایج تحقیق حاضر سمیت نانو ذرات اکسید روی را در غلظت های بالا بر روی ارگان های تخمدان و رحم ثابت کرد، بنابراین مطالعات بیشتر برای کاهش این اثرات لازم است.