sociocultural identity developmentscaffolded bycollaborationconducivestrategies:a case of an iranian efl writing class

This investigation postulatesvygotsky’s (1978) concept of zone of proximal development (zpd) and his related “scaffolding” metaphor as well as norton’s (2006) principles of sociocultural identity as its theoretical foundation.thisresearchintends to scrutinizethe socioculturallyoriented mediationalmechanisms utilized in studentstudent and studentteacher collaborationsin an iranian efl writing class. such scrutinyis to reveal the learners’sociocultural change in behavior, and how their sociocultural identity is scaffolded and developed through collaborative negotiation in writing. for this purpose, lidz’s rating scale (1991) was adopted to delve into the socioculturalidentityconducive interactions produced by 32 sophomoresof english language and literature at shiraz university as they collaborated in writing. the analysis of such scaffoldingmediated discourse provides useful insights into the nature of the learners’ sociocultural identity development.particularly, the results provide evidence that dialogic exchangesthrough linguistic meanson the part of peers and the teacher include some behaviors such as intentionality, joint regard, affective involvement, communicative ratchet, contingent responsivity, intersubjectivity, and l1 use in collaborative writing taskswhich playthe most significant role in establishing new identities and gaining selfregulation, i.e. developing sociocultural identity.

رشد هویت فرهنگی اجتماعی با کمک تدریجی راهبردهای گروهی مشارکتی: موردی از یک کلاس مهارت نوشتاری در ایران

تحقیق حاضر نظریه ویگاتسکی در مورد حوزه رشد تقریبی و استعاره وی در مورد کمک تدریجی و مبانی هویت اجتماعی فرهنگی نورتون را به عنوان اساس نظری استفاده می‌کند. این تحقیق به بررسی دقیق مکانیسم‌های کمکی اجتماعی فرهنگی اتخاذ شده در مشارکت‌های بین دانشجویی و دانشجو و معلم می‌پردازد. این بررسی تغییرات رفتاری فرهنگی اجتماعی زبان‌آموزان و همچنین چگونگی شکل‌گیری هویت اجتماعی فرهنگی آنان از طریق مشارکت در نگارش راهنمایی شده را مورد مطالعه قرار می‌دهد. برای این منظور معیار درجه‌بندیلیدز برای تعیین دقیق گفتمان‌های کمک کننده به هویت فرهنگی اجتماعی استفاده شده است. این گفتمان‌ها بین 32 دانشجوی سال دوم زبان و ادبیات انگلیسی در دانشگاه شیراز صورت گرفته است که در نگارش گروهی مشارکت کرده‌اند. تحلیل گفتمان کمکی صورت گرفته در این مشارکت‌ها اطلاعات مفیدی را در رابطه با چگونکیشکل‌گیری هویت اجتماعی فرهنگیزبان‌آموزان آشکار می‌سازد. نتایج این تحقیق به طور ویژه حاکی از آن است که گفتمان‌های صورت گرفته بین زبان‌آموزان و معلم که ازابزارهای زبانی بهره برده‌انداساسی‌ترین نقش را در شکل‌گیری هویتی جدید و رسیدن به استقلال یعنی تکامل هویت اجتماعی فرهنگی ایفامی‌کند که برخی از این ابزارها عبارتند از: رفتارهای عمدی و هدفمند، توجه مشترک، مشارکت عاطفی، چرخ ارتباطی، واکنش وابسته، رفتار میانفردی، و استفاده از زبان اول در تکالیف نگارشی مشترک.