قرآن و روش‌های انگیزشی توحیدباوری

تربیت دارای ساحت‎های گوناگون شناختی، عاطفی و رفتاری است. یکی از ابعاد شناختی، ناظر به معارف اعتقادی است. «اعتقاد یا باور»، شناخت تثبیت‌شده‌ای است که می‌تواند بیش از شناخت سطحی، عواطف و رفتارهای فرد را تحت تاثیر قرار دهد. برداشتن چه گام‎هایی در مسیر تقویت باور به توحید ضروری است؟ این هدف می‌تواند با روش‎های شناختی یا عاطفی محقق شود. این مقاله با روش «کتاب‎خانه‌ای» و با تمرکز بر راهکارهای انگیزشی و با نگاه به قرآن و روایات، در پی تربیت باورهای توحیدی است. چگونه مربّی می‌تواند متربّی را به اعتقاد توحیدی علاقه‎مند سازد؟ کدام موانع گرایشی متربّی را از خداباوری و یگانه‌انگاری خالق هستی بازمی‌دارد؟ بر اساس این تحقیق، برای ایجاد انگیزه خداباوری، افزون بر به‎کارگیری روش‎های انگیزشی، و موانع گرایشی اعتقاد به خدا نیز باید برطرف شود. در‌ گام اول، با طرح ایده احتمال و محتمل و نیز محبوب‌سازی خدای متعال قابل تحقق است. رفع موانعی همچون فرار از عیوب خود، حالت دفاعی و جدلی گرفتن متربّی، و میل به ثبات عقیدتی، برای گام دوم ضروری است.