تاثیر آموزش برنامه‌ کاهش استرس مبتنی بر حضور پویای در لحظه بر یادگیری و یادداری درس فارسی دانش‌آموزان دختر متوسطه‌ اول شهر زابل

این پژوهش با هدف تاثیر آموزش برنامه‌ کاهش استرس مبتنی بر حضور پویای در لحظه بر یادگیری و یادداری درس فارسی دانش‌آموزان دختر انجام شد. روش پژوهش از نوع نیمه‌آزمایشی و از نوع پیش‌آزمون‌ پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه‌ آماری این پژوهش شامل تمامی دانش‌آموزان دختر متوسطه‌ اول شهر زابل در سال تحصیلی 14001399 بود که از بین آنها سی دانش‌آموز با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش در یک دوره‌ هشت‌جلسه‌ای نود دقیقه‌ای آموزش برنامه‌ کاهش استرس مبتنی بر حضور پویای در لحظه شرکت کردند. برای گردآوری داده‌ها از آزمون محقق‌ساخته‌ پیشرفت تحصیلی استفاده شد. داده‌ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس تحلیل شد. یافته‌ها نشان داد که آموزش برنامه‌ کاهش استرس مبتنی بر حضور پویای در لحظه بر یادگیری و یادداری درس فارسی دانش‌آموزان دختر متوسطه‌ اول شهر زابل موثر است؛ به‌طوری‌که اندازه‌ اثر بر یادگیری دانش‌آموزان 0.57 و بر یادداری دانش‌آموزان 0.64 بود. ازاین‌رو می‌توان گفت که با به‌کار بستن برنامه‌ کاهش استرس مبتنی بر حضور پویای در لحظه می‌توان یادگیری و یادداری دانش‌آموزان را افزایش داد.