واکاوی مفهوم مثبت‌اندیشی در قرآن به شیوه‌ تفکر مراقبتی در برنامه‌ تربیتی متیو لیپمن

هدف این پژوهش، واکاوی مفهوم مثبت‌اندیشی در قرآن به شیوه‌ تفکر مراقبتی در برنامه‌ تربیتی متیو لیپمن می‌باشد. روش پژوهش، توصیفی تحلیلی است. نمونه‌ موردی، شامل آیات مرتبط با مثبت‌اندیشی در سوره‌های بقره، آل‌عمران، طه، انسان، طلاق، قصص، ضحی و تفاسیر مربوطه است که فاکتورهای تفکر مراقبتی، ازجمله تفکر قدردانی، عاطفی، فعال، هنجاری و همدلانه را در خود دارد. یافته‌ها و پیشینه‌های تحقیق، تفکر مراقبتی را مولود مثبت‌اندیشی برشمرده و هر دو را در آیات قرآن جاری و سرنوشت‌ساز یافته است؛ اما موضوع مثبت‌اندیشی را در برنامه‌ تربیتی لیپمن خالی از حضور دانسته، آن را تکمیل‌کننده‌ این برنامه‌ تربیتی می‌داند. براساس نتایج به‌دست‌آمده، می‎توان آیاتی از قرآن را که حاوی مفاهیم مثبت‌اندیشی و تفکر مراقبتی است، به روش اجتماع‌پژوهی و از طریق برنامه‌ تربیتی لیپمن، به‌منظور آموزش تفکر صحیح و تقویت نگرش مثبت برای کودکان و نوجوانان ایرانی مورد استفاده قرار داد و با این روش به دو نتیجه‌ مهم در این خصوص دست یافت: نخست اینکه متوجه آنچه می‌اندیشیم باشیم و دیگر آنکه متوجه نحوه‌ اندیشیدن خود باشیم