پیش‌بینی رشد اخلاقی و رشد معنوی طلاب سطح مقدماتی حوزه‌ علمیه‌ قم براساس برنامه‌ درسی پنهان

پژوهش با هدف پیش‌بینی رشد اخلاقی و رشد معنوی طلاب سطح مقدماتی حوزه‌ علمیه‌ قم براساس برنامه‌ درسی پنهان انجام شد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه‌ آماری طلاب سطح مقدماتی حوزه‌ علمیه‌ قم برابر پانزده هزار نفر بود که با استفاده از جدول گرجسی و مورگان تعداد نمونه، 375 نفر به‌عنوان نمونه برآورد شد. ابزارهای پژوهش شامل پرسش‌نامه‌های رشد اخلاقی معنوی‌پور (1391)، رشد معنوی تقی‌زاده (1390) و برنامه‌ درسی پنهان شیخی (1388) بود. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شد. یافته‌ها نشان داد که مولفه‌های برنامه‌ درسی پنهان، ازجمله جو اجتماعی و ارتباطات متقابل انسانی، ساختار فیزیکی و ساختار سازمانی، بر متغیرهای ملاک یعنی رشد اخلاقی و رشد معنوی تاثیر می‌گذارند و قدرت پیش‌بینی دارند. ضریب بتای استانداردشده برای این دو متغیر به‌ترتیب برابر 441/0 و 521/0 بود. براساس یافته‌ها و با توجه به میزان میانگین به‌دست‌آمده از رشد اخلاقی و معنوی، پیشنهاد شد که سیاست‌گذاران آموزشی حوزه‌ علمیه‌ قم با بهره‌گیری از مولفه‌های برنامه‌ درسی پنهان، به فزونی رشد در سیر اخلاقی و سلوک معنوی طلاب سطح مقدماتی مبادرت ورزند.