نقش روش موعظه در تربیت اخلاقی از دیدگاه علامه مصباح یزدی

در قرآن کریم «موعظه» به‌مثابه‌ روشی موثر در تربیت اخلاقی مطرح است. گرچه سوالات متعددی درباره‌ کاربرد این روش در «تربیت اخلاقی» به‌نظر می‌رسد، اما اینکه «موعظه» از چه کارکردهایی در «تربیت اخلاقی» برخوردار است و در قالب چه شیوه‌هایی تحقق می‌یابد، سوالاتی هستند که کمتر به آنها پرداخته شده است و پاسخ به آنها موضوع این پژوهش را تشکیل می‌دهد. نتایج تحقیق که به‌روش توصیفی تحلیلی و با تمرکز بر اندیشه‌های علامه مصباح یزدی انجام شده، حاکی از آن است که این روش علاوه بر پیشگیری از بروز انحرافات و درمان آسیب‌های اخلاقی، در رشد و تعالی اخلاقی نیز موثر است. اندیشیدن، تجربه کردن، یادآوری، مَثَل آوردن، شعر سرودن، قصه گفتن، گردش کردن، بشارت دادن، بیم دادن، بازداشتن، توبیخ کردن و کیفر دادن، از شیوه‌های «موعظه» در «تربیت اخلاقی» محسوب می‌شوند و دست‌اندرکاران تربیت می‌توانند با به‌کارگیری آنها روش «موعظه» را عملیاتی سازند.