نقش روش تغییر موقعیت در تربیت اخلاقی از منظر علامه مصباح یزدی

گزینش موقعیت برتر و قرار گرفتن در آن، از روش‌های موثر تربیتی محسوب می‌شود. درخصوص تاثیرات روش «تغییرِ موقعیت» در تربیتِ اخلاقی، این پرسش مطرح است که این روش چه تاثیری در پیشگیری و درمان آسیب‌های اخلاقی و نیز رشد معنوی و اخلاقی دارد؟ همچنین در هریک از حوزه‌های سه‌گانه فوق چه راهکارهایی در منابع اسلامی ارائه شده است؟ هدف از پژوهش حاضر، پاسخ به پرسش‌های فوق از منظر علامه مصباح یزدی ره است. روش تحقیق «توصیفی ‌ تحلیلی» بوده و گردآوری اطلاعات به‌صورت کتابخانه‌ای انجام شده است. یافته‌های تحقیق حاکی از آن است که براساس روش «تغییرِ موقعیت»، راهکارهای «سیر در آفاق»، «انجام مناسکِ عبادی»، «فرار از موقعیتِ آسیب‌زا»، «پرهیز از همنشینی با هواپرستان» و «فاصله‌گرفتن از موقعیت‌های زمینه‌‌‌سازِ گناه» به‌منظور پیشگیری از بروز آسیب‌های اخلاقی تاثیرگذارند. همچنین برای درمان انحرافات اخلاقی از «انجام مناسکِ عبادی»، «همنشینی با صالحان» و «هجرت از موقعیتِ گناه» استفاده می‌شود. برای رشد اخلاقی نیز «انجام مناسکِ عبادی»، «همنشینی با صالحان» و «حرکت در مسیرِ معنویت» نمونه‌هایی از کاربرد این روش محسوب می‌شوند.