تعیین وضعیت متیلاسیون پروموتر ژن های Sfrp1 و Sfrp2 در بیماران لوسمی میلوئیدی مزمن در بدو تشخیص با روش Msp

زمینه و هدف: لوسمی میلوئیدی مزمن، یک بیماری میلوپرولیفراتیو مزمن است که با افزایش رده میلوئیدی، پلاکت و اریتروئیدی در خون محیطی و مغز استخوان همراه است. (sfrp یا secreted frizzledrelated protein)، مهار کننده ی مهم مسیر پیام رسانی wnt است که باعث مهار این مسیر در افراد سالم می شود. تنظیم نابجای مسیر پیام رسانی wnt، یکی از دلایل شایع در بیولوژی سرطان و متیلاسیون در پروموتور ژن sfrp دلیل تکثیر کنترل نشده ی سلولی در سرطان است. لوسمی میلوئیدی مزمن اولین بیماریی بود که نقش مسیر پیام رسانی wnt در آن شرح داده شد. در مطالعه ی حاضر، وضعیت متیلاسیون ژن های sfrp1 و sfrp2 در بیماران لوسمی میلوئیدی مزمن تازه تشخیص داده شده و افراد سالم تعیین گردید.روش بررسی: نمونه خون محیطی 33 بیمار cml در زمان تشخیص و 25 فرد سالم به عنوان شاهد، جهت بررسی وضعیت متیلاسیون دو ژن sfrp1 وsfrp2 بررسی گردید. برای بررسی وضعیت متیلاسیون ژن های sfrp1 و sfrp2 از تکنیک(methylation specific polymerase chain reaction, methylation specific pcr) استفاده شد. از آزمون من ویتنی برای بررسی ارتباط بین هیپرمتیلاسیون ژن های sfrp1 و sfrp2 با شاخص های بالینی بیماران استفاده شد.یافته ها: در مطالعه ی حاضر نتایج نشان داد که هیپرمتیلاسیون پروموتور ژن های sfrp1 و sfrp2 به ترتیب 16/1 درصد و 27/2 درصد بود. هیچ یک از نمونه های کنترل متیلاسیون را نشان ندادند.نتیجه گیری: متیلاسیون ژن های sfrp1 و sfrp2، همانند لوسمی ها و نئوپلازی های بافت های توپر در بیماران مبتلا به لوسمی میلوئیدی مزمن نیز دیده می شود. از این رو احتمال دارد که متیلاسیون این ژ ن ها در شروع این بیماری نقش داشته باشد.