قابلیت نظام‌های اطلاعات بیمارستانی کشور جهت استقرار پزشکی مبتنی بر شواهد

زمینه و هدف: پزشکی مبتنی بر شواهد، استفاده صحیح از بهترین شواهد در تصمیم گیری بالینی برای مراقبت از بیماران است. نظام اطلاعات بیمارستانی با ادغام داده های بیمار، دانش بالینی پزشک و شواهد خارجی به صورت پلی میان داده‌های پزشکی و دانش پزشکی عمل می نماید. هدف این پژوهش تعیین توانایی نظام‌های اطلاعات بیمارستانی کشور جهت استقرار پزشکی مبتنی بر شواهد می باشد.روش بررسی: پژوهش به صورت توصیفی- مقطعی در سال 1390 انجام گردید. جامعه‌ی پژوهش، نظام‌ های اطلاعات بیمارستانی بیمارستانهای کشور بودند. حجم نمونه 30 بیمارستان تعیین گردید. داده ها با استفاده از چک لیست محقق ساخته شامل اطلاعات زمینه ای و اطلاعات مبتنی بر اهداف پژوهش جمع آوری شده و روایی آن توسط افراد صاحب نظر تایید گردید. داده های گردآوری شده با آمار توصیفی و نرم افزار spss تجزیه و تحلیل گردید.یافته‌ها: نظام‌های اطلاعات بیمارستانی کشور، فاقد بخش های مورد نیاز برای دسترسی به نظام پشتیبان تصمیم بالینی، بانک داده مرجع و اطلاعات بهداشتی مبتنی بر اینترنت به ترتیب در 19 بیمارستان(3/63%)، 16 بیمارستان(3/53%) و 20 بیمارستان(7/66%)، بودند. در 22 بیمارستان(70%)، بیش از دو سوم بخش های مورد نیاز برای دسترسی به انبار داده بالینی و اجرایی و در 23 بیمارستان(7/76%)، حداقل یک بخش مورد نیاز برای دسترسی به مفاهیم موردی خاص را داشتند.نتیجه‌گیری: قابلیت نظام‌های اطلاعات بیمارستانی کشور جهت استقرار پزشکی مبتنی بر شواهد از نظر دسترسی به انبار داده بالینی و اجرایی مطلوب بود؛ در حالی که در زمینه های دیگر نیاز به توجه بیشتری دارد.