بررسی شیوه کورسازی، نوع مداخله و حوزه‌های موضوعی در کارآزمایی‌های بالینی تصادفی کنترل شده

زمینه و هدف: با توجه به اینکه کارآزمایی های بالینی تصادفی کنترل شده به عنوان معتبرترین نوع از مطالعات اپیدمیولوژیک برای درمان بیماریها محسوب می‌گردند، هدف از این مقاله تعیین حوزه های موضوعی، نوع مداخلات و شیوه‌های کورسازی است که در این نوع از طراحی مطالعات استفاده گردیده‌اند.روش بررسی: در این پژوهش توصیفی تمام مقالات از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی کنترل شده(314 مقاله) که دارای وابستگی به دانشگاه علوم پزشکی تهران بوده و در pubmed تا پایان سال 2010 نمایه شده بودند مورد بررسی قرار گرفته‌اند. یافته‌ها: از میان حوزه های موضوعی که این نوع مطالعات در آنها طراحی شده بود، تعداد تحقیقات انجام شده در حوزه زنان و زایمان بیشترین تعداد(44 مورد یعنی 14%) است. بیشترین مداخله صورت گرفته مداخله دارو(214 مطالعه یعنی 2/68%) بوده و ازمیان شیوه‌های کورسازی، شیوه دوسوکور بیشترین کاربرد(152 مورد یعنی 4/48%) را داشته است. بطورکلی 125مورد(8/39%) پژوهش‌ کار‌آزمایی بالینی تصادفی کنترل شده با مداخله دارویی توام با شیوه دوسوکور انجام شده است. نتیجه‌گیری: در حوزه های موضوعی مختلف بکارگیری نوع مداخله و شیوه کورسازی با روش شناسی پژوهش و اخلاق پزشکی تا حدودی مرتبط است. به نظر می‌رسد که نوع مداخله به حوزه موضوعی که کار‌آزمایی بالینی در آن انجام شده است و شیوه کورسازی به نوع مداخله انتخابی بستگی دارند.