طراحی و بررسی سامانه‌ی مبتنی بر واقعیت مجازی جهت درمان مبتلایان به فوبیای ارتفاع و تاریکی

زمینه و هدف: به کارگیری سیستم های واقعیت مجازی در حوزه ی مراقبتبهداشت به تازگی پیشرفت های چشمگیری داشته است؛ این مقاله به بررسی سامانه طراحی شده ی مبتنی بر واقعیت مجازی برای بیماران مبتلا به دو نوع فوبیای تاریکی و ارتفاع پرداخته است. روش بررسی: پژوهش حاضر، حاصل مطالعه ای است که از طریق جستجو در منابع علمی معتبر از جمله springer، pubmed ،science direct (elsevier) و مشاهده و بررسی سیستم های واقعیت مجازی مشابه صورت گرفته است. با توجه به مطالعات صورت گرفته، بیماران بر اساس میزان فوبیا و نظر پزشک وارد محیط واقعیت مجازی م ی شوند و برای بررسی تاثیر میزان فوبیا از یکسری پرسش نامه هایی قبل و بعد از آزمایش استفاده شده و پزشکان می توانند با استفاده از این پرسش نامه ها میزان بهبودی بیماران را ارزیابی نمایند. یافته ها: یکی از روش های درمان فوبیا در معرض قراردادن بیمار در محیط واقعی می باشد که در خیلی از مواقع فراهم نمودن محیط از لحاظ هزینه و امکان پذیربودن برای پزشکان و بیماران مقدور نیست. ولی با استفاده از فناوری واقعیت مجازی و در سامانه طراحی شده در این پژوهش، روان پزشکان می توانند محیط های واقعی را به صورت واقعیت مجازی جلوی چشم بیمار به اجرا درآورند. نتیجه گیری: وجود چندین محیط واقعیت مجازی متنوع و مناسب برای مراقبت و درمان بیماران مبتلا به فوبیای تاریکی و ارتفاع در سامانه ارایه شده در این پژوهش از نقاط متمایز آن محسوب می شود که در بسیاری از پژوهش های صورت گرفته فقط از یک محیط ثابت برای بیماران استفاده شده بود.

Design and Review of Virtual Reality (VR) System for Treating Patients with Height and Darkness Phobia

Background and Aim: Implementation of virtual reality systems in the field of health care has recently made significant progress. This article aims to examine a virtual realitybased system designed for patients with two types of phobia: darkness and height.Materials and Methods: The present paper is the result of a study conducted by searching valid scientific sources including Springer, PubMed and Science Direct(Elsevier), and observing and examining similar virtual reality systems. According to the performed studies, patients enter the virtual reality environment based on their phobia and physician opinion. To assess the effect of phobia, a series of questionnaires are used before and after the test; and using these questionnaires, physicians can evaluate the extent of their patients' recovery.Results: One of the ways to treat phobia is to put the patient in real environment; but in terms of cost and feasibility, it is not possible to provide the environment for physicians and patients in many cases. However, by using virtual reality technology and in the system designed in this paper, psychiatrists can implement real environments as virtual reality in front of the patient's eyes.Conclusion: In the system presented in this study, the existence of several diverse and appropriate virtual reality environments for the care and treatment of patients with darkness and height phobia is one of its distinct points because in many studies only a fixed environment is used for patients.