تبیین عوامل موثر بر روند اثربخشی مداخلات آموزش خود مراقبتی در بیماران قلبی

زمینه و هدف: باتوجه به سیر صعودی پژوهش های انجام شده، پژوهش حاضر با هدف تببین روند اثربخشی این آموزش و عوامل موثر بر آن انجام گرفت. روش بررسی: پژوهش حاضر، ترکیبی و از نوع طرح های تبیینی است. در مرحله ی اول برای به دست آوردن میزان اثربخشی آموزش خودمراقبتی از روش کمی فراتحلیل و در مرحله ی دوم جهت بررسی عوامل موثر آن از روش کیفی موردپژوهی استفاده شد. جامعه ی آماری مرحله ی اول، شامل کلیه پژوهش های مرتبط داخلی و در مرحله ی دوم، شامل کلیه متخصصان قلب و عروق در استان اصفهان بود. ابزار جمع آوری اطلاعات در مرحله ی اول، چک لیست محقق ساخته و برای مرحله ی دوم، استفاده از روش مصاحبه ی نیمه ساختار یافته بود. جهت تحلیل داده ‌های مرحله ی اول از نرم افزار جامع فراتحلیل آماری cma نسخه دوم و برای مرحله دوم از روش های کدگذاری استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که مداخلات آموزش خودمراقبتی در بیماران قلبی در حد زیاد اثربخش بوده است(1/616=es، p<0/05)؛ به عبارت دیگر میانگین اثربخشی آموزش خودمراقبتی در(گروه های آزمایش) 94 درصد اثربخش تر از گروه های کنترل بود. از سوی دیگر نتایج مرحله دوم نشان داد که عوامل موثر بر اثربخشی شامل هفت عامل: آموزش پذیری؛ کنترل فردی؛ فعالیت بدنی؛ تغذیه؛ کنترل هیجانات؛ خوش بینی و پیگیری مستمر می شود. نتیجه گیری: خودمراقبتی بیماران قلبی بر اساس عوامل ذکر شده، به عنوان موثرترین عامل جهت کنترل و بهبود بیماری های قلبی می باشد که منجر به افزایش طول عمر و بهبود کیفیت زندگی بیماران قلبی خواهد شد.

Explaining Factors Affecting the Effectiveness of Self-Care Education Interventions in Cardiac Patients

Background and Aim: Given the increasing research, the purpose of this study was to explain the effectiveness of this training and its effective factors.Materials and Methods: The present study is a mixed and explanatory project. In the first step to obtain the effectiveness of selfcare education through quantitative metaanalysis and secondly to examine its effective factors the qualitative method of the case study was used. Statistical population of the first stage includes all relevant internal research and secondly, it included all cardiologists in Isfahan province. The data gathering tool is firstly a researchermade checklist and for the second stage, the semistructured interview method was used. To analyze the first stage data Comprehensive statistical metaanalysis software CMA Version II and for the second step, coding methods were used.Results: The results showed that selfcare education interventions were highly effective in cardiac patients(ES=1.616, P<0.05) In other words, the average effectiveness of selfcare education in (experimental groups) 94% were more effective than control groups. On the other hand, the results of the second stage showed Factors affecting effectiveness include seven factors: education, personal control, physical activity, nutrition, emotion control, optimism, and continuous followup.Conclusion: Heart disease selfcare based on the above mentioned factors, as the most effective factor in controlling and improving heart disease this will lead to a longer life expectancy and a better quality of life for patients with heart disease.