مطالعه رابطه بین خلاقیت و نوآوری سازمانی در کارکنان بیمارستان ‌های عمومی دانشگاه علوم پزشکی تهران

زمینه و هدف: خلاقیت و نوآوری از عوامل مهم بقای سازمان ها به شمار می رود، لذا ضروری است تا وضعیت آن در سازمان های بهداشتی درمانی همچون بیمارستان ها مورد بررسی قرار گیرد. بنابراین مطالعه ی حاضر با هدف تعیین رابطه ی بین خلاقیت و نوآوری سازمانی در کارکنان بیمارستان های عمومی دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد. روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه ی مقطعی از نوع توصیفی تحلیلی می باشد که بر روی تعداد 285 نفر از کارکنان بیمارستان های عمومی دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال 1394 انجام شد. جهت جمع آوری اطلاعات از فرم اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه خلاقیت سازمانی محقق ساخته مصباحی جهرمی و ادیب زاده و پرسشنامه نوآوری سازمانی patechen استفاده گردید. داده ها در نرم افزار spss نسخه 21 و با استفاده از آمار توصیفی، و همچنین آزمون تی تست، آنالیز واریانس و همبستگی پیرسون در سطح معناداری کمتر از 0/05 تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: میانگین خلاقیت سازمانی کارکنان در بیمارستان های مورد مطالعه برابر 0/80±2/99 بود که در سطح متوسط و متوسط رو به پایین ارزیابی شد و میزان نوآوری سازمانی نیز دارای میانگین 3/71±19/37 بود که در سطح متوسط و متوسط روبه بالا قرار گرفت. بین خلاقیت سازمانی و نوآوری سازمانی از نظر آماری ارتباط معنی داری وجود داشت(0/20=p=0/02 ،r).نتیجه گیری: نتایج نشان داد با افزایش خلاقیت، نوآوری نیز افزایش می یابد. بنابراین لازم است مدیران بیمارستان ها برای بقا و پیشی گرفتن از رقبا در ارایه خدمات درمانی مطلوب تر و با کیفیت بالا، بیشترین انرژی و هزینه خود را در جهت رشد خلاقیت و افراد خلاق به کار گیرند تا بدین وسیله نوآوری را در سازمان خود بهبود دهند.

The Relationship between Organizational Innovation and Creativity among the Staff of TUMS General Hospitals

Background and Aim: Creativity and innovation are considered among the most important factors that help an organization survive. Therefore, it seems necessary to examine the status of this important issue in healthcare organizations such as hospitals. The present study was conducted to determine the relationship between organizational innovation and creativity among the staff of teaching hospitals of Tehran University of Medical Sciences (TUMS). Materials and Methods: This descriptiveanalytical and crosssectional study was conducted on 285 staff members of TUMS selected teaching hospitals in 2015. To collect the required data, demographic data form, organizational creativity questionnaire and Martin Patchen rsquo;s innovation questionnaire were used. Data were analyzed in SPSS software version 21, using descriptive statistics, ttest, ANOVA and Pearson correlation analysis at a lessthan0.05 significance level. Results: The organizational creativity rate for the studied staff showed an average of 2.99 plusmn;0.80, assessed at middle and lower middle levels and the organizational innovation rate showed an average of 19.37 plusmn;3.71, assessed as middle and upper middle. A statistically significant relationship was observed between organizational creativity and organizational innovation (p=0.02, r=0.20).Conclusion: The results suggest that an increase in creativity leads to an increase in innovation. Therefore, to survive and maintain a competitive advantage to provide more desirable treatment services at a high quality, hospital managers are required to use their best effort and expenditure so that they can enhance innovation within their organizations.