مطبوعات و نحوه تعامل آنان با ارکان حکومت مشروطه در دورۀ مجلس اول(1326-1324ق)

پس از استقرار نظام مشروطیت، نقش و اهمیت مطبوعات به عنوان مهم‌ترین وسیلۀ ارتباط جمعی افزایش یافت. در پژوهش حاضر با روش تاریخی و رویکرد توصیفی تحلیلی و با تکیه بر مطبوعات این دوره، به این پرسشها پاسخ داده خواهد شد: وضعیت مطبوعات و تعامل آنان با ارکان حکومت مشروطه در دورۀ مجلس اول (1326-1324ق) چگونه بود و مطبوعات چگونه و با چه رویکردی اخبار و رویدادها را منعکس می‌کردند؟ بر اساس یافته ها، پس از پیروزی جنبش مشروطه، آزادی مطبوعات در بیان اخبار و رویدادها و رویکرد انتقادی آنان نسبت به اوضاع اجتماعی و سیاسی و به ویژه نقد حاکمیت، رشد و نمود بیشتری یافت. رویکرد منتقدانۀ مطبوعات گاه با تندرویهایی همراه بود و افت و خیزهای فراوانی را در تعامل آنان با حکومت و به ویژه محمدعلی شاه پدید آورد و این موضوع، در نهایت موجب محدودیتهای فراوانی از سوی حکومت گردید.

The Interaction Between the Press and the Government During the First Parliament After the Persian Constitutional Revolution (1324-1324 A.H.)

After the Persian Constitutional Revolution, the press continued and developed its role as the most effective means of mass communication. During this period, due to political freedom, the critical role of the press grew in all aspects, especially in political structure. The present study, based on a historical method and sources, addresses these issues: the interaction between the press and the government during the first parliament (13241324 A.H.), the approach of the press in reporting the news and events. According to the evidence, after the Persian Constitutional Revolution, the press freedom in a critical approach to the social and political circumstances, especially to the regime, increased progressively. This critical approach and the publication of informing articles, occasionally very intense,  disrupted their interaction with the government so that eventually, Mohammad Ali Shah Qajar limited them by restrictions.