سیر اصلاحات در مراکز آموزش دینی نجف در فاصله سال‌های 1382-1318ق/ 1963-1900م

نوسازی آموزشی در برخی از مدارس دینی نجف در دورۀ معاصر، متاثر از اوضاع فرهنگی، اجتماعی و سیاسی عراق در سدۀ بیستم میلادی بود. مطالعه و مقایسۀ روند اصلاحات آموزشی در این مدارس از ابتدای این قرن تا 1963م/1382ق، از جنبه سیر زمانی و ابعاد نوسازی، یعنی مسالۀ پژوهش حاضر، با روش توصیفی به سامان رسید. با هدف افزایش شناخت تاریخچۀ نهاد آموزشی و در نتیجه تاریخ فرهنگی شیعه، پرسش اصلی این تحقیق برآن قرار گرفت که روند تغییرات آموزشی در مراکز آموزش دینی نجف از آغاز سدۀ بیستم تا استقرار حزب بعث  ( 1963م/1382ق) چگونه بود و ابعاد و دامنه اصلاحات آموزشی در آنها چه تفاوت ها و شباهت هایی داشت؟اصلاحات مراکز دینی نجف از 1936م/1354ق آغاز شد و تا سال 1963م/1382ق، با وجود فراز و نشیب های گوناگون، از منظر سیر زمانی روندی رو به رشد داشت. نخست جمعیة منتدی النشر در این مسیر گام برداشت و همین موضوع سبب شد تا ابعاد کمی و کیفی اصلاحات مدارس این انجمن به الگوی چهار مدرسۀ دیگر تبدیل شود. بیشترین میزان الگوبرداری از آن مسوولان جامعةالنجف الدینیة بود. در همۀ مراکز علمی، مهم ترین نوسازی آموزشی در زمینۀ تدوین برنامه ای تحصیلی و ضوابط آموزشی منظم صورت گرفت و تاکید در آن، بیشتر متوجه تغییرات کمی بود.

The Reform of Religious Educational Centers in Najaf during 1900-1963 AD (1318-1382 AH)

In the twentieth century, the Reform of Religious Educational Centers in Najaf was influenced by the Iraqi cultural, social and political atmosphere. This study investigates various aspects, of this reform and renovation, as a part of the Shiite culture, from 1900 to 1963 AD, the Ba’ath party establishment date. The study shows that the principal modifications in the religious schools of Najaf began in 1936 AD (1354 AH) and developed more or less until 1963 AD (1382 AH). The reform pioneer was Jamʿiyyat Muntadī alNashr, preparing a model for four other schools, particularly Jāmiʿat alNajaf alDīniīyyat. The most critical renewal in all these educational centers was establishing a general curriculum and introducing education regulations, emphasizing quantitative progress.