معنا‌کاوی نقش سیاسی مردم در خطابه‌های امام حسین(ع) در کربلا از منظر روابط معنایی میان مفاهیم و مقوله‌ها

شناخت تفکر و اندیشۀ امام حسین (ع) در واقعۀ کربلا  به سبب تاثیر بر ذهنیت شیعیان اهمیت دارد. این مهم از منظر معناکاوی خطابه ‌ها که بازتاب اندیشۀ سیاسی ایشان است، امکان ‌پذیر است. خطابه‌ ها امکان آگاهی دقیق ‌تر نسبت به تفکر ایشان را در ارتباط با نقش سیاسی مردم که یکی از مولفه های مهم در مبانی فکری اسلام و روشنگر جایگاه آنان در عرصۀ قدرت و سیاست است فراهم می ‌کند. در مقاله پیش رو کوشش شده است با استفاده از روش معناشناسی که امکان بررسی مفاهیم و مقوله‌ ها از منظر روابط معنایی را فراهم می ‌آورد، نقش سیاسی مردم در اندیشۀ  امام حسین(ع) بر اساس خطابه ‌های ایشان بررسی و تحلیل شود .بر اساس یافتۀ پژوهش، بر نقش سیاسی مردم به عنوان مقوله‌ ای محوری در تمامی خطابه‌ های امام حسین(ع) در کربلا تاکید و در ارتباط با آن، این عناصر مطرح شده است: «ثبات در تصمیم‌ گیری»، «شناخت حق»، «نقد حاکمیت»، «پرهیز از انفعال اجتماعی» و «پرهیز از شتاب زدگی». ارتباط معنایی میان این عناصر و مقوله محوری، نقش سیاسی مردم را در اندیشه و کلام امام حسین(ع) آشکار کرده است و در آن مردم به عنوان نقطه کانونی و مرکزی در امور سیاسی معرفی شده‌ اند.

The Political Role of People in Imam Husayn’s (Peace Be Upon Him) Sermon in Karbala: The Semantic Relations Between Concepts and Categories

Imam Husayn’s (Peace be upon him) sermon in Karbala has a pivoting role in the mentality of Shiites. From a semantic point of view, this speech could reflect his political thought; and, in this case, the political role of the people as an essential component of the intellectual foundations of Islam. The present article aims to study the political role of people represented in his terms as consistency in decision making, recognition of the truth, critique of the power. W can understand the people stands in the center of Imam Husayn’s political thought.