بررسی جایگاه اداری اهل‌ذمه در عصر اموی مطالعه موردی؛ اهل‌ذمه عراق و شام

به قدرت رسیدن امویان در شام زمینه ای فراهم نمود تا آنان به عنوان خلفای مسلمانان روابط خود را با اهل ذمه که بخش اعظمی از ساکنان شام را تشکیل می دادند، توسعه دهند. ساکنین شام که تا قبل از فتح اسلامی تحت تابعیت دولت روم بودند، اکنون باید پذیرای حاکمیت جدید مسلمانان باشند. بنابراین در این شرایط اهل ذمه باید موقعیت اجتماعی و اداری که در زمان تسلط رومیان داشتند را هم‌چنان حفظ می کردند، از طرفی خلفای اموی نیز برای اداره قلمرو گسترده خود، نیازمند بهره مندی از تخصص و تجارب اهل ذمه بودند. براین اساس این پژوهش به روش توصیفی تحلیلی در صدد پاسخ دادن به این پرسش است که اهل ذمه در ساختار اجتماعی دولت اموی چگونه موقعیت اجتماعی خود را حفظ و تثبیت کرده و افزون بر آن توانستند بر ساختار اداری امویان مسلط شوند؟

Investigating the Administrative Position of Ahl ulḏimmah in the Umayyad Era (A Case study of Iraq and the Levant’s Ahl ulḏimmah)

The Umayyads’ getting to power in the Levant provided them with the basis to develop their relations with the people of Damascus who made up a large part of the Levant’s (Shām) inhabitants. The inhabitants of Damascus were under the Roman rule until the Islamic conquest, and were to accept the new Muslim rule. Therefore, the Ahl ulḏimmah had to maintain the social and administrative position they held during the Roman domination, and the Umayyad Caliphs also needed the expertise and experience of the Ahl ulḏimmah to govern their vast territory. This study seeks to answer the question of how the people of Dhimma maintained their social status in the social structure of the Umayyad government and were able to dominate the Umayyad administrative structure.