پایش تغییرات پوشش کاربری اراضی به کمک تلفیق ماسک باینری و روش پس رده‌بندی در تصاویر ماهواره‌ای چندزمانه (بررسی موردی: منطقه فرودگاه بین‌المللی امام خمینی(ره))

داشتن نقشه دقیق و اطلاعات مکانی قابل ‌اطمینان می‌تواند مبنای تصمیم‌گیری صحیح و مدیریت دانش‌بنیان فعالیت‌های عمرانی در اطراف شهرهای بزرگ باشد. فرآیند آشکارسازی تغییرات زمینه را برای بهنگام سازی اطلاعات مکانی فراهم می‌سازد. روش‌های متنوعی به‌منظور انجام فرآیند آشکارسازی تغییرات توسط تصاویر ماهواره‌ای تاکنون ارائه ‌شده است. در این مطالعه، تغییرات کاربری اراضی ناشی از تاسیس فرودگاه بین‌المللی امام خمینی (ره) و تاثیر آن بر محیط‌زیست پیرامونی طی یک دوره ده ‌ساله مورد بررسی قرار گرفت. به‌منظور بررسی و تحلیل تغییرات از روش تلفیقی تولید ماسک باینری و مقایسه پس رده‌بندی استفاده شد. ماسک باینری توسط روش‌های تسلدکپ و تلفیق روش‌های آستانه گذاری خودکار اتسو و کیتلر پیاده‌سازی شد و مقایسه نیز توسط رده‌بندهای بیشترین شباهت، ماشین بردار پشتیبان و شبکه عصبی مصنوعی صورت گرفت. در این مطالعه از تصاویر متوسط مقیاس سنجنده tm ماهواره‌ لندست مربوط به سال‌های 2000، 2006 و 2010 برای شناسایی تغییرات استفاده شد. نتایج به‌دست‌آمده نشان می‌دهد که روش پیشنهادی از نظر مقایسه کمی و کیفی در نشان دادن تغییرات در مقایسه با روش پس رده‌بندی و بدون تلفیق ماسک از دقت بالاتری برخوردار بوده است. دقت کلی و ضریب کاپا در حالت استفاده از روش شبکه عصبی برای تولید نقشه تغییرات معادل 51/76 و 68/78 بوده است. درحالی‌که دقت روش مقایسه پس رده‌بندی برای شبکه عصبی معادل 66/67 و 86/49 به‌دست ‌آمده است