ملاحظات دفاع غیرعامل و فناوری های زیست محیطی سکونتگاه های شهری (مطالعه موردی منطقه 15)

امروزه شهرها از دو نماد جغرافیایی( محیط طبیعی، اجتماعی و اقتصادی ) و مصنوعی( محیط انسانساخت، معماری) بهره میبرند. جوامع انسانی بهطور مستمر این دو نماد را تغییر شکل داده و محیط زیست شهری را دگرگون میسازند. در این فرآیند، بوستانها تبدیل به ساختمانهای آسمان خراش و شهرکهای مسکونی شده و مصالح ساختمانی جایگزین سیمای سبز ساختمانی شهرها میشوند. ساکنین شهرهای امروزی گاهی که به درون خود مینگرند، با احساس خلا عمیق از دستیابی به طبیعت، خود را به دور از آسایش و آرامش واقعی مییابند. در مقابله با این معضل، بشر از گذشتههای دور به ایجاد بامهای سبز به عنوان راهحلی مناسب برای آشتی مجدد با طبیعت و تغییر چشمانداز شهری روی آورده است. در واقع بام سبز، استفاده از فضاهای بایر و بیروح سکونتگاههای شهری در جهت ایجاد لکههای سبز میباشد. این امر علاوهبر زیباییشناختی شهر، موجب کاهش آلودگی هوا و تلطیف آن و کاهش کنتراست حرارتی شده و از منظر پدافند غیرعامل، فضای سبز بهخصوص استفاده از آن در بامها، باعث استتار و اختفا ابنیه شده و تشخیص آنها را در باند فرو سرخ حرارتی کم مینماید. در این تحقیق از روش توصیفی و تحلیلی استفاده شده، جهت گردآوری اطلاعات، از مطالعات کتابخانهای و اینترنتی و از روشهای میدانی مثل پرسشنامه ، مصاحبه و مشاهده کمک گرفته شده است. با توجه به ماهیت تحقیق که از نوع کاربردی است و همچنین با توجه به موضوع تحقیق و بهمنظور ارتباط بهتر با خبرگان، استفاده از تکنیک خی دو (x2) مد نظر قرار گرفته است. از نتایج کاربردی این مقاله استفاده از ملاحظات پدافند غیرعامل در استفاده از فضاهای سبز شهری، امکان استفاده از عناصر گیاهی در طرحهای استتار، اختفا و فریب و استفاده هدفمند از فضای سبز در طراحی سکونتگاههای شهری را میتوان نام برد. بنابراین، دستیابی به این نتایج، موجب کاهش آسیبپذیری و افزایش پایداری شهر در راستای اهداف چند منظوره پدافند غیرعامل میشود.