مصونیت بخشی صنعت شیلات در خلیج فارس با مقاوم سازی آن از طریق پدافند غیر عامل

هدف از این مطالعه بررسی صنعت شیلات در ایران و ارائه راه کارهایی جهت مقاوم سازی آن از طریق پدافند غیرعامل است. در این تحقیق، از روش های توصیفی و تحلیلی استفاده شد. گردآوری اطلاعات از طریق مطالعات کتابخانه ای و اینترنتی همچنین از روش های میدانی مانند مصاحبه، بازدید و مشاهده صورت پذیرفت. بهره برداری از صید ضمنی انواع آبزیان، مدیریت چند گونه ای و صید و بهره برداری از صیدگاه های کمتر بهره برداری شده (مانند صیدگاه فانوس ماهیان در جنوب شرقی استان هرمزگان) نقش مهمی را در مقاوم سازی استان های جنوبی جهت ماهیگیری مسئولانه به عمل خواهد آورد. آبزی پروری به عنوان یکی از محورهای شیلاتی جهت مقاوم سازی، خصوصاً در استخرهای پرورشی، همچنین پرورش میگوی ارگانیک با بهره گیری از تجارب کشورهای آسیایی مانند تایلند و بنگلادش بسیار موثر خواهد بود. علاوه بر این، پرورش ماهی در قفس در پهنه طولانی سواحل جنوبی ایران با استفاده از تجارب کشور نروژ می تواند نقش موثری در جهت بالا بردن مصرف سرانه و خودکفایی برداشت در این نواحی داشته باشد. از نتایج کاربردی، جلوگیری از کاهش ذخایر آبزیان در منابع آبی به خصوص در خلیج فارس که بر اثر برداشت بی رویه و تعداد زیاد ناوگان صیادی است، با ارایه این مدل (استفاده از پدافند غیرعامل) میسر گشته و زیر ساخت های لازم را برای این مبنع تجدید پذیر (آبزیان) با استفاده از روش های نوین پرورش ماهی قفس در دریا را  میسر می نماید. ضمنا این مقاله استفاده از ملاحظات پدافند غیرعامل جهت برداشت انواع آبزیان و آبزی پروری با به کارگیری و مقاوم سازی صنعت شیلات است. بنابراین، دست یابی به این موضوع موجب کاهش آسیب پذیری و افزایش پایداری صنعت شیلات خصوصاً در منطقه خلیج فارس خواهد شد. این امر در راستای اهداف چند منظوره پدافند غیرعامل جهت تضمین صید و صیادی، آبزی پروری و صنایع شیلاتی در سواحل جنوبی کشورمان می باشد.