علم ارجمند از دیدگاه ملاصدرا

همواره فلاسفه بزرگی در جهت یافتن دانش برتر تلاش نموده‌اند. این تلاشها سبب ظهور اندیشه‌ها و مکتب‌هایی با هدف کمال و سعادت انسانی گشته است.در این مقاله تلاش شده است تا با تکیه به دیدگاه ملاصدرا به عنوان بنیان گذار حکمت متعالیه و نیز توجه ویژه وی به فلاسفه پیشین و دیدگاه‌های متنوع آنان، در نهایت، بابررسی ملاک‌های علم ارجمند از منظر هر کدام از گرایش‌های پیش از خود، و عنایت به محدودیت عقل گرایی محض فلاسفه، تقلیدی بودن کلام متکلمین، بدون برهان بودن عرفان، محدودیت حس و تجربه دانشمندان علوم تجربی و ایرادات متعدد دیگری که بر هر یک از آن‌ها وارد است، نظر نهایی وی را مطرح نماید.ملاصدرا در نهایت معتقد است، دانشی می‌تواند برتر از دیگر دانش‌ها باشد که بتواند راه دل و کشف و شهود را با تعقل و استدلال ترکیب کرده و با تایید وحی و سنت، فراروی بشر گذارد و این راه جز از طریق حکمت متعالیه میسر نیست.