تاویل ‌گرایی از دیدگاه بولتمان و مکتب تفکیک

تاویل به معنای بازگشت به ابتدای کلام یا غایت کلام است و مراد از آن همان نیت و قصد گوینده از کلامش است. این اصطلاح در برخی از حوزه‌های معرفت دینی نیز به کار می‌رود و مراد از آن کشف معنای رمزی و اشاره‌ای است که از ظاهر الفاظ به دست نمی‌آید، بلکه باید رمزگشایی یا اسطوره‌زدایی شود. بولتمان معتقد است به منظور عصری کردن و قابل فهم کردن متون مقدس، همگان می‌توانند به تاویل این متون بپردازند و این کار اختصاص به افراد خاصی ندارد. این در حالی است که مکتب تفکیک گرچه قائل به تاویل است اما با تاویل‌گرایی فلسفی قرآن مخالف است و تنها تاویل پیامبر (ص)، ائمه اطهار (ع) و بعضی از افراد را، که جزء راسخان در علم هستند، می‌پذیرد. این مقاله تاویل‌گرایی را از دیدگاه بولتمان و مکتب تفکیک بررسی می‌کند

Allegorical Interpretation from the viewpoint of Bultmann and Tafkik School

Allegorical Interpretation (Taawil) means referring to the beginning of word or the end of a word and the meaning of it is the intention of the speaker of the Word. The term is also used in some areas of religious epistemology and the meaning of it is to discover the esoteric meaning of the terms that cannot be achieved from the form of a word, but it must be decoded or demythologization. Bultmann believes that in order to modernize and making the scriptures understandable, anyone can pay to the interpretation of these texts and it does not have to certain people. Tafkik school although believe to interpretation, but they disagree to philosophical interpretation of the Holy Quran. They say just the prophet (p) and Imams (AS) who are firmly rooted in science (Rasekhan) can interpret it. This paper investigate the problem of interpretation from the viewpoint of Bultmann and Tafkik School.