بررسی زمینه‌های یکسان انگاری وحی و تجربه دینی

یکی از مباحثی که در فلسفه دین و کلام جدید وجود دارد مسئله وحی و تجربه دینی است. بحث در این است که آیا وحی الهی و تجربه دینی که در مغرب زمین مطرح شده یکی بوده و کاملا بر یکدیگر منطبق هستند یا این که خیر، این ها دو مقوله جدا از هم می باشند؟ در این مقاله ضمن ذکر عوامل و زمینه های پیدایش چنین نظریه ای به بیان معانی وحی در کلام اسلامی و مسیحیت و ماهیت تجربه دینی و ارائه برخی نظریات مطرح در هر مورد، به تبیین تفاوت های وحی با تجربه دینی پرداخته شده است، در نهایت، این نظریه از دو زاویه درون دینی و برون دینی به نقد کشیده شده و اثبات می شود که این تئوری نه تنها ارزش معرفتی نداشته بلکه هیچ انطباقی با وحی الهی ندارد و صرفا نظریه ای است برای برون رفت از چالش موجود بین آموزه های کتاب مقدس و فهمی که نسل نو و روشنفکران از آن دارند.

Analysis of Fields of Equalizing Revelation and Religious Experience

Some of the issues which exist in philosophy of religion and New Testament are the issue of revelation and religious experience. The issue is this that, whether divine revelation and religious experience which is posed in the west are one thing and coincide together or not, they are two separate things?In this paper, despite mentioning the reasons of existence of this kind of theory, we state the meanings of revelation in Islam and Christianity and the essence of religious experience and representing some posed theories about both of them as well as speaking of differences between revelation and religious experience. Eventually, this theory is criticized intra-religiously and inter-religiously, and it is proved that this theory not only doesn’t have any epistemological value but also doesn’t have any consistency with divine revelation, and is only a theory for evading the existent conflict between Holy Book doctrines and the deduction of new generation and intellectuals of it.