استخراج و طبقه‏‏ بندی الگوهای تارسازی با هدف تشخیص سازندگان تار

چگونگی ساخت ساز در همه جوامع اهمیت زیادی دارد. علاوه بر اینکه باعث شناخت بیشتر بخش‏‏های مختلف ساز و تاثیر هر یک از آن‏ها در صدای نهایی می‏شود، تاثیر بسیاری در پیشبرد روند نوازندگی در جامعه دارد و حتی به آن جهت می‏دهد. در پژوهش حاضر به استخراج الگوهای تارسازی پرداخته شده ‏‏است. هدف اصلی این پروژه یافتنِ الگوهای مخصوص هر سازنده است؛ الگویی که مبنای تشخیص تارهای سازندگان مختلف است. فرضیه اصلی نیز بر این استوار است که، با وجود الگوهای یکسان دیداری، تفاوت‏هایی وجود دارد که موجب تشخیص تارهای مختلف می‏شود. در این پژوهش نخست اطلاعات به روش میدانی جمع‏آوری شد؛ از این قرار که نخست دو نسلِ تارساز انتخاب شدند: یکی، نسل گذشته که دیگر در قید حیات نیستند، اما از سازهایشان استفاده می‏شود؛ دیگری، نسل تارساز ارجح حاضر. سپس، پروژه با طرح پرسش‏نامه‏ای از سازندگانِ تار، که در دسترس بودند، شروع شد. بعد، به عکاسی و اندازه‏گیری سازهای سازندگان انتخاب‏شده با معیارهای یکسان پرداخته شد و نتایجی حاصل شد. تفاوت‏های متمایزِ سازها بدین قرار است: تفاوت در اندازه قله‏های دو طرف کاسه، شکل، و اندازه اتصال کاسه و نقاره از پشت؛ میخ‏های روی استخوان سرپنجه؛ میخ‏های روی سیم‏گیر؛ اندازه اتصال کاسه و نقاره (مضراب‏خور)؛ شکل بیرونی کاسه و نقاره؛ و تراز ساز از قسمت بیخ ‏دسته.