بررسی آموزش پدال در نوازندگی پیانو همراه با مروری بر وضعیت آموزشی آکادمیک در ایران

منابع زیادی در حوزه‌ی آموزش پیانوی کلاسیک غربی و بطور کلی نوازندگی پیانو در ایران، ترجمه و تالیف شده است. این در حالی است که مقوله‌ی کاربرد پدال‌های پیانو تا حد زیادی مورد غفلت واقع شده است. در این راستا، این مقاله ابتدا وضعیت آموزش آکادمیک پدال گیری در ایران را بررسی کرده، سپس با بررسی راهکارهای پداگوگیک در غرب، درصدد بهبود دانش آموزشی در زمینه‌ی کاربرد پدال دمپر در ایران است. بسیاری از هنرجویان به دلیل کمبود توانایی در تحلیل کاربرد پدال دمپر، به ناچار به علائم پدال گیری در آثار مراجعه می‌کنند. در حالی که کاربرد هنری پدال، به شناخت عمیق از سبک آثار در کنار تقویت مهارت‌های شنیداری در امر نوازندگی پیانو، بستگی دارد. با تجمیع مهارت‌های نظری و عملی در آموزش پدال، امکان تفسیر های نو برای نوازندگان پیانو به وجود می‌آید. این پژوهش از روش تحقیق کیفی استفاده خواهد کرد. در این شیوه از روش مشاهده مشارکتی برای جمع‌آوری اطلاعات استفاده خواهد شد. همچنین داده‌ها از طریق منابع کتابخانه‌ای و اینترنتی، مصاحبه با اساتید و هنرجویان دانشگاه هنر تهران، درس گفتارها و مسترکلاس‌های بین‌المللی دانشکده‌های موسیقی، گردآوری شده است. این تحقیق می‌تواند توسط هنرآموزانی که به دلیل ضعف تجربه‌ی آموزش، نیاز به راهنمایی‌هایی برای آموزش پدال دمپر دارند، مورد استفاده قرار گیرد.