حرکت با ضرب‌آهنگ موسیقی: روشی برای کنترل شدت و افزایش مشارکت در فعالیت‌بدنی

نتایج تحقیقات نشان می‌دهند، می‌توان از موسیقی جهت افزایش مدت انجام فعالیت‌بدنی استفاده کرد. با این وجود، نقش موسیقی در کنترل شدت فعالیت‌بدنی کمتر مورد بررسی قرار گرفته است. هدف از این تحقیق، از یک سو بررسی نقش موسیقی در کنترل شدت فعالیت‌بدنی و از سوی دیگر، تاثیر ساختار موسیقی بر ایجاد همزمانی بین موسیقی و فعالیت‌بدنی میباشد. بدین منظور آزمودنیها (دانشجویان رشته تربیت‌بدنی) طی چهار جلسه مجزا و هر جلسه شامل دو وهله مورد ارزیابی قرار گرفته شد. جهت انجام این تحقیق شش قطعه موسیقی با میزان‌ و سرعت‌‌های مختلف ساخته شد. از آزمودنی‌ها خواسته شد طی رکاب‌زدن بر روی دوچرخه کارسنج، تواتر رکاب‌زدن خود را با ضرب‌آهنگ موسیقی همگام کنند. در هر وهله ضربان قلب و سرعت رکاب‌زدن آزمودنی‌ها اندازهگیری شد. داده‌ها با آزمون آنالیز واریانس با اندازه‌گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی تحلیل شد. نتایج بدست آمده نشان داد میزان موسیقی بر درک ضرب موسیقی و همگامی تاثیر معناداری ندارد. همچنین نتایج نشان داد در هر ضرب‌آهنگ، ضربان قلب زنان نسبت به مردان به طور معناداری بالاتر است اما جنسیت بر درک ضرب موسیقی و همگامی تاثیر معناداری ندارد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد می‌توان از موسیقی جهت کنترل شدت فعالیت‌بدنی استفاده کرد.