دیدگاههای فلسفی و عرفانی در توصیف موسیقی و میزان باورپذیری آن در نزد نسل جوان موسیقی

بررسی آرای ارایه شده توسط فلاسفه و عارفان نشان میدهد، آنها در برخی دیدگاهها دارای اشتراک نظر هستند و در برخی باورهای دارای دیدگاهی متفاوت میباشند. تلقی کردن موسیقی به عنوان یکی از بخشهای حکمت نظری و دانستن آن به عنوان یکی از شاخههای علوم وسطی، موضوعی است که اگرچه بحث اصلی متکلمان در زمینه موسیقی را شامل میشود، توسط عرفا نیز به نوعی مورد تایید قرار گرفته است. از زمینههای دیگر که بین فلاسفه و عرفا مشترک است، انتساب موسیقی به افلاک است. پیروی از اندیشه تشبیه و خیال از اصلیترین زمینههای تفاوت دیدگاه فلاسفه و عرفا است. مطالعه حاضر در زمینه باورپذیری دیدگاههای فلسفی و عرفانی اندیشمندان ایرانی توسط جوانان موسیقیدان ایرانی در یک جامعه آماری 400 نفری نشان میدهد، جوان امروز ایرانی برخلاف پیشداوریهایی که او را فاقد نظر و بیتفاوت میانگارد در زمینه آرای مختلف واکنشهای متفاوتی از خود نشان میدهد. نتایج همچنین حکایت از رنگارنگ بودن و تنوع دیدگاههای جوانان در زمینه موضوعات فلسفی و عرفانی دارد. به نظر میرسد ساختار ذهنی و درونی جوان ایرانی به هر نوع هنوز تحت تاثیر اندیشههای سترگ عرفانی و فلسفی نیاکان خود است، هرچند در دنیای پیرامون در مورد بروز، پرورش و بهرهگیری از آن با کاستی مواجه باشد.