تحول سنت باغشی‌گری در ترکمن‌صحرا: موردی خاص از تغییرات موسیقایی

مطالعه و تحلیلِ موسیقی باغشی‌های ترکمن‌صحرا و رابطه ی آن‌ها با این موسیقی در تقابل وضعیت گذشته و حال، علاوه بر آن‌که آشکارکننده‌ی تغییرات در این سنت موسیقایی است، صورتی خاص از تغییرات موسیقایی را بر ما عیان می‌کند. همچون دیگر جمهوری‌های آسیای مرکزی، سنت باغشی‌گری در ترکمنستان تحت‌فشار سیاست‌های توسعه‌ی فرهنگی که توسط مراجع فراموسیقایی اعمال‌شده‌اند، تغییراتی اساسی کرده است. آنچه در وضعیت کنونی در ترکمن‌صحرا، در غیاب چنین فشار‌هایی، به‌صورت تغییراتِ از پایین یعنی بر اساس میل و انتخاب باغشی‌های منطقه مشاهده می‌شود، مجموعه‌ی پیچیده‌ای از پاسخ‌های واگرا و همگرای باغشی‌های ترکمن‌صحرا به تغییرات روی‌داده در ترکمنستان و فرآورده‌های آن است.  در این مطالعه که به روش کیفی و مبتنی بر پژوهش‌ میدانی و مطالعه‌ی کتابخانه‌ای انجام شده، نشان داده می شود که واکنش‌های باغشی‌ها به تحولات اخیر با در نظر گرفتن دوگانه‌ی باغشی‌گری حرفه‌ای/غیرحرفه‌ای محصولِ تغییرات اجتماعی اخیرِ ترکمن‌صحرا، سکونت و یکجا‌نشینی، معنادار می‌شوند. در این میان، حرفه‌ای‌ها حافظانِ عناصر تداوم‌بخش سنت بوده و غیرحرفه‌ای‌ها مهم‌ترین تحولات را در این سنت موسیقایی در منطقه رقم‌زده‌اند. تحولاتی که به‌صورت تقلید و اقتباس و از آنِ خود کردنْ تغییرات از پایین، بر اساس میل و انتخاب، به‌نظر می‌رسند اما در باطن صورتی ویژه از انتقال فرهنگی به‌صورت غیرمستقیم را تبیین می‌کنند.