ساختار شکنی در مفاهیم( تاریخ ،افسانه،مرگ،مکان)در فیلم آتش سبزساخته‌ی محمدرضا اصلانی

این مقاله با بررسی صورت بندی روایی فیلم آتش سبز که با تکیه بر ساختارتو درتوی افسانه‌های ایرانی و بر اساس شناختی عمیق از هنر (نگارگری و خوش‌نویسی، معماری ...) و ادبیات ایران در چندین سطح به نقل تاریخ و فرهنگ کرمان و چهره های مهم آن سرزمین می پردازد،به دنبال آن است که در ورای روایات پیچیده فیلم معانی عمیق و شگرف مستتر در بطن آن را دریابد. هدف فیلم بازنمایی دقیق و واقع‌نمایی تاریخی نیست از این رو برای ارائه حکایات تاریخی از ظرف قصه بهره می برد افسانه، اسطوره و تاریخ را در هم می‌آمیزد و با پرهیز از تکرار تصاویر و ساختار رایج، از حکایات تاریخی و افسانه‌ها شکل و ساختاری بدیع به آن‌ها می‌بخشد. نتیجه مهم این بررسی آن است که فیلم آتش سبز با بسیاری از مفاهیم رایجی که معمولاً در روایات تاریخی به‌کار می‌رود برخوردی شالوده شکنانه دارد؛ مفاهیمی چون افسانه و اسطوره، تاریخ، زمان، مکان، شخصیت، مردن و زنده بودن. البته همگی این برخوردها، تاویل‌ها و بازخوانی‌ها در فرم و ساختار فیلم منجر به زبانی نوین می‌شود که شکلی پیچیده به فیلم می‌دهد ،پیچیدگی که در عین حال ناشی از پیچیدگی فرم‌ها و اشکال در هنر ایرانی و زبان و مفاهیم در شعر و ادبیات و مبانی حکمی آن‌هاست.