روایت های شلی و آرتو از خاندان چن چی:پژوهشی تطبیقی جهت آسیب شناسی اجرا

در این پژوهش تحلیلی با استفاده از منابع کتابخانه ای به مقایسۀ تطبیقی نمایشنامۀ خاندان چن چی با دو روایت شلی و ِ آرتو پرداخته می شود، به این منظور که نشان داده شود که چرا آنتونن آرتو در اجرای نمایشنامۀ خاندان چن چی خود موفق نبوده است. پژوهش ذیل، از طریق نشانه های درون و بیرون اثر )روانشناسی و شرایط اجتماعی(، اقدام به یافتن پاسخ خودخواهد کرد و برای نیل به این مقصود، پیگیر این نکته خواهد بود که آرتو در عین ردکردن سبک رمانتیسیسم، در ارائه نمایش خاندان چن چی به این شیوه هنری وابسته بوده است. در واقع در این مقاله، تعارض بین نظریه و عمل در اجرای نمایش فوق مشخص می شود. بدین منظور، ضمن رجوع به منابع مطالعاتی آرتو )نمایشنامۀ خاندان چن چی اثر پرسی شلی و رمان راهبه دیر کاسترو اثر استندال(، به شناسایی وضعیت اجتماعی دو دوره گذار )رنسانس و جنگ های جهانی( پرداخته می شود و با شناسایی تاثیرات رمانتیسم در هریک از مقاطع تاریخی، فرهنگی و اثر آن بر شکل گیری آثار مطروحه، این نتایج حاصل می شود که عمدۀ پیشنهادات آرتو برای ساخت تئاتر زندگی، امروزه در پرفورمنس ها و اجراهای آوانگارد با گرایش رمانتیسیم تجربه شده است. از همین طریق، مقاله پاسخ خود مبنی بر چرائی عدم موفقیت اجرای آرتو از خاندان چن چی را درمی یابد، که اشاره ایست به فاصلۀ تئوری و عمل در اجرای این اثر.