سنجش فقر شهری و ارتباط آن با دسترسی به خدمات شهری در شهر قزوین

به منظور دستیابی به هدف اصلی مطالعه حاضر مبنی بر شناسایی رابطه میان فقرشهری و دسترسی به خدمات شهری در شهر قزوین، رویکرد فقر قابلیتی و شاخص فقر چندبعدی، مدل حداقل فاصله برای اندازه گیری دسترسی به خدمات و محاسبات فاصله بر اساس خط مستقیم یا روش اقلیدسی مدنظر قرار گرفتند. برای تبیین چگونگی پراکنش فقر در شهر قزوین، شاخص­های فقر شهری (23 شاخص) از متون نظری و تجربی مرتبط استخراج شده و پس از انجام تحلیل عاملی، در سه عامل جمعیت وابسته، محرومیت اجتماعی و محرومیت مسکن و محرومیت درآمدی خلاصه و در محیط gis ترسیم گردیدند. نتایج حاکی از تمرکز فقر شهری در بخش­های جنوب و جنوب غربی شهر است. از طرف دیگر بررسی­های صورت گرفته در دسترسی به خدمات شهری از طریق روش­های عینی و ذهنی (استفاده از پرسشنامه) و استفاده از تحلیل عاملی، نشان­دهنده ضعف برخی از خدمات شهری در سرویس­دهی به ساکنین (بویژه در پهنه های فقیر) می­باشد. در نهایت با بکارگیری رگرسیون خطی، یافته­های تحقیق نشان­دهنده وجود رابطه نسبی معنی­داری بین فقر شهری و دسترسی به خدمات شهری است، به طوری که شاخص فقر شهری با دو عامل خدمات پایه مسکن وخدمات سطح برزن همبستگی داشته و رابطه معناداری دارند.