تحلیل تاثیر ویژگی‌های محیطی گسترش‌های جدید شهری بر رفتار سفرهای با مقصد مشخص و بدون مقصد مشخص

در دهه‌های اخیر در کشور ما، به دلیل افزایش نرخ شهرنشینی، دایماً به مساحت شهرها افزوده شده است. اگرچه بسیاری از گسترش‌های جدید شهری براساس طرح‌های توسعه شهری شکل گرفته‌اند، اما به نظر می‌رسد در طرح-ریزی آنها، از کنش و ارتباط ویژگی‌های محیطی و رفتار سفر غفلت شده است. از این‌رو، هدف تحقیق حاضر، تحلیل تاثیر ویژگی‌های درک شده از محیط ساخته شده بر رفتار سفر افراد در گسترش‌های جدید شهر اصفهان می‌باشد. این مقاله، بین دو نوع سفر با مقصد مشخص و سفر بدون مقصد مشخص تفاوت قایل شده است تا از سوگیری نتایج اجتناب شود. برای جمع آوری داده‌های تحقیق از یک پرسشنامه خود پاسخ ده استفاده شده است که توسط 648 فرد در 5 محله جدید در شمال اصفهان تکمیل گردیده‌اند. برای تحلیل داده‌های مذکور، از روش رگرسیون منفی دو جمله‌ای استفاده شده است. نتایج تحلیل داده‌ها نشان می‌دهد که با کنترل ویژگی‌های اجتماعی- اقتصادی و متغیرهای نگرش به سفر، برخی از ویژگی‌های محیطی از جمله مجاورت، قابلیت دسترسی، امنیت و جذابیت‌های پیاده‌روی/ دوچرخه‌سواری بر فراوانی سفرهای پیاده و سواره در هر دو نوع سفر با مقصد مشخص و بدون مقصد مشخص تاثیر معنی‌داری می‌گذارند.